Δεκαετίες πίσω,στα χρόνια της νιότης μας,τότε που ως παιδιά ο γιορτασμός της 25ης Μαρτίου μας γέμιζε χαρά,ενθουσιασμό,αλλά και εθνική υπερηφάνεια για τα κατορθώματα των προγόνων μας, μας μεταφέρει η Φωτογραφική Έκθεση που λειτουργεί στο ΦΟΥΓΑΡΟ, στο Ναύπλιο, κατά το τετραήμερο 22,23 24 και 25 Μαρτίου.
Στην Έκθεση φιλοξενούνται δεκάδες παλιές ασπρόμαυρες φωτογραφίες που απεικονίζουν τον γιορτασμό της εθνικης επετείου σε άλλες εποχές αφου καλύπτουν τη χρονική περίοδο 1930-1970.Οι φωτογραφίες ειναι αποτέλεσμα της ερευνητικής δουλειάς του δημοσιογράφου Γιώργου Αντωνιου.
''Ο γιορτασμός της 25ης Μαρτιου,τότε,''αναφέρει ο κ. Αντωνίου''σηματοδοτούσε για μαθητές,δασκάλους αλλά και γονείς,μιά από τις κορυφαίες στιγμές ,οχι μόνο της σχολικής κοινότητας αλλά και των τοπικών μικροκοινωνιών.Συνέπαιρνε και κινητοποιουσε. Ιδιαίτεραστα χωριά μας,μέρες πριν,κάποιοι γονείς με τη συνεργασία των δασκάλων, προετοίμαζαν τη ξυλεία (μαδέρια,καδρόνια) για τη κατασκευή της σκηνής.
Οι μανάδες ετοίμαζαν τα σεντόνια για τα σκηνικά της,οι μαθητές ζωγράφιζαν το ντεκόρ,ενω κάποιοι έφηβοι του χωριού έφερναν από το διπλανό βουνό ,δάφνες,για το στολισμό.Οι δάσκαλοι έβγαζαν από την αποθήκη του σχολείου τα γαλανόλευκα σημαιάκια,τα πορτραίτα των ηρώων της Επανάστασης.τις ετικέττες με τα''Ζήτω το Εθνος'',''Ελευθερία η Θάνατος'',κ.α.Στα σπίτια, άνοιγαν τα μπαούλα και έβγαιναν οι φουστανέλλες τα σεγκούνια,οι μαντήλες,τα φέσια και τα τσαρούχια,,αφου έπρεπε να φρεσκαριστούν.
Την ίδια περίοδο,συνεχίζονταν με εντατικούς ρυθμούς οι πρόβες γιά τη παρέλαση,τα θεατρικά σκέτς,τις απαγγελίες ποιημάτων,τους εθνικούς χορούς ,τα δημώδη άσματα,τα εμβατήρια.Ολα μέσα σε μιάν ατμόσφαιρα ανυπομονησίας και γλυκειάς προσμονής..
Και έφτανε η ευλογημένη ημέρα.Διπλή γιορτή.Της αειπαρθένου Μαρίας και της Επανάστασης.
Όλα ήταν στη θέση τους.Οι ..μπαρουτοκαπνισμένοι φουστανελλοφόροι με τα καριοφίλια τους ,τα κορίτσια με τις κεντιτές παραδοσιακές φορεσιές και τα πρόσωπα μικρών και μεγάλων να λάμπουν.Το πρωί οεκκλησιασμός,μετά η παρέλαση,η κατάθεση στεφάνου στο μικρό Ηρώο του χωριού, εν μέσω ''Ζήτω''και χειροκροτημάτων και η κορύφωση ,οι μικροί μαθητές, στο σανίδι της σκηνής...
Κάπου ανάμεσα στον κόσμο,ο πλανόδιος φωτογράφος της περιοχής, να καταγράφει, να απαθανατίζει τις στιγμές. Ετσι περίπου εξελίσσονταν τα πράγματα στα 140 Δημοτικά Σχολεία της περιοχής μας,επι δεκαετίες..
Τέτοιες εικόνες που συνεγείρουν τις μνήμες και βοηθουν στην επικοινωνία με το Χθές ,θα έχουν τη δηνατότητα να δουν όσοι βρεθούν στο ΦΟΥΓΑΡΟ από τη Παρασκευη το βράδυ, έως και ανήμερα της 25ης Μαρτιου και μέσω της φωτογραφικής Έκθεσης, αλλά και μέσω του προβαλλόμενου ντοκυμαντέρ με τίτλο "Σχολική Ζωή στην Αργολίδα".
Στην Έκθεση φιλοξενούνται δεκάδες παλιές ασπρόμαυρες φωτογραφίες που απεικονίζουν τον γιορτασμό της εθνικης επετείου σε άλλες εποχές αφου καλύπτουν τη χρονική περίοδο 1930-1970.Οι φωτογραφίες ειναι αποτέλεσμα της ερευνητικής δουλειάς του δημοσιογράφου Γιώργου Αντωνιου.
''Ο γιορτασμός της 25ης Μαρτιου,τότε,''αναφέρει ο κ. Αντωνίου''σηματοδοτούσε για μαθητές,δασκάλους αλλά και γονείς,μιά από τις κορυφαίες στιγμές ,οχι μόνο της σχολικής κοινότητας αλλά και των τοπικών μικροκοινωνιών.Συνέπαιρνε και κινητοποιουσε. Ιδιαίτεραστα χωριά μας,μέρες πριν,κάποιοι γονείς με τη συνεργασία των δασκάλων, προετοίμαζαν τη ξυλεία (μαδέρια,καδρόνια) για τη κατασκευή της σκηνής.
Οι μανάδες ετοίμαζαν τα σεντόνια για τα σκηνικά της,οι μαθητές ζωγράφιζαν το ντεκόρ,ενω κάποιοι έφηβοι του χωριού έφερναν από το διπλανό βουνό ,δάφνες,για το στολισμό.Οι δάσκαλοι έβγαζαν από την αποθήκη του σχολείου τα γαλανόλευκα σημαιάκια,τα πορτραίτα των ηρώων της Επανάστασης.τις ετικέττες με τα''Ζήτω το Εθνος'',''Ελευθερία η Θάνατος'',κ.α.Στα σπίτια, άνοιγαν τα μπαούλα και έβγαιναν οι φουστανέλλες τα σεγκούνια,οι μαντήλες,τα φέσια και τα τσαρούχια,,αφου έπρεπε να φρεσκαριστούν.
Την ίδια περίοδο,συνεχίζονταν με εντατικούς ρυθμούς οι πρόβες γιά τη παρέλαση,τα θεατρικά σκέτς,τις απαγγελίες ποιημάτων,τους εθνικούς χορούς ,τα δημώδη άσματα,τα εμβατήρια.Ολα μέσα σε μιάν ατμόσφαιρα ανυπομονησίας και γλυκειάς προσμονής..
Και έφτανε η ευλογημένη ημέρα.Διπλή γιορτή.Της αειπαρθένου Μαρίας και της Επανάστασης.
Όλα ήταν στη θέση τους.Οι ..μπαρουτοκαπνισμένοι φουστανελλοφόροι με τα καριοφίλια τους ,τα κορίτσια με τις κεντιτές παραδοσιακές φορεσιές και τα πρόσωπα μικρών και μεγάλων να λάμπουν.Το πρωί οεκκλησιασμός,μετά η παρέλαση,η κατάθεση στεφάνου στο μικρό Ηρώο του χωριού, εν μέσω ''Ζήτω''και χειροκροτημάτων και η κορύφωση ,οι μικροί μαθητές, στο σανίδι της σκηνής...
Κάπου ανάμεσα στον κόσμο,ο πλανόδιος φωτογράφος της περιοχής, να καταγράφει, να απαθανατίζει τις στιγμές. Ετσι περίπου εξελίσσονταν τα πράγματα στα 140 Δημοτικά Σχολεία της περιοχής μας,επι δεκαετίες..
Τέτοιες εικόνες που συνεγείρουν τις μνήμες και βοηθουν στην επικοινωνία με το Χθές ,θα έχουν τη δηνατότητα να δουν όσοι βρεθούν στο ΦΟΥΓΑΡΟ από τη Παρασκευη το βράδυ, έως και ανήμερα της 25ης Μαρτιου και μέσω της φωτογραφικής Έκθεσης, αλλά και μέσω του προβαλλόμενου ντοκυμαντέρ με τίτλο "Σχολική Ζωή στην Αργολίδα".