Ανακοίνωση του Σωματείου τεχνιτών οικοδόμων &συναφών επαγγελμάτων Ναυπλίου για την 1η Μάη

Συνάδελφοι οικοδόμοι, εργαζόμενοι στα συναφή επαγγέλματα, Έλληνες και μετανάστες, Η εξέγερση των εργατών στο Σικάγο, πριν 127 χρόνια, για την καθιέρωση της 8ωρης δουλειάς και οι αγώνες που ακολούθησαν μέχρι σήμερα επιβεβαιώνουν με τον πιο απόλυτο τρόπο ότι:

- Οι αγώνες της εργατικής τάξης. για να είναι αποτελεσματικοί δεν πρέπει να περιορίζονται μόνο στη διεκδίκηση για το σήμερα, αλλά να έχουν βασικό προσανατολισμό την προοπτική που έχει ανάγκη η εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα.

- Κανένας αγώνας, που είχε αυτόν τον προσανατολισμό, δεν πήγε χαμένος. Αντίθετα, ήταν βήμα μπροστά για τους επόμενους αγώνες.

- Το κεφάλαιο δεν είναι ανίκητο όταν η εργατική τάξη πιστέψει στη δύναμή της, όταν αποφασίσει να πει «δεν πάει άλλο»!.

- Η εργατική τάξη δεν έχει κανένα συμφέρον να συνδιαλέγεται και να στηρίζει τα κόμματα του κεφαλαίου. Αυτά είναι ταγμένα να υπηρετούν άλλα συμφέροντα, ξένα από τα δικά μας.

- Ο ρεφορμισμός στο εργατικό κίνημα είναι η γάγγραινα, που το τρώει, βάζει εμπόδια στην ανάπτυξή του, το αποπροσανατολίζει από το βασικό του σκοπό, τη σύγκρουση με το κεφάλαιο, σπέρνει την ηττοπάθεια, το συμβιβασμό.

- Η αστική τάξη, το κεφάλαιο, τροφοδοτεί με ποικίλους τρόπους τον κυβερνητικό, εργοδοτικό συνδικαλισμό. Μάχεται το ταξικό εργατικό κίνημα, προσπαθεί με μύριους τρόπους να το υπονομεύει, να το συκοφαντεί, χρησιμοποιεί τη βία, την καταστολή, την τρομοκρατία.

- Όσα κέρδισε εργατική τάξη στην πορεία των 127 χρόνων, τα κέρδισε με αγώνες, με το σπαθί της, με το αίμα της στην ταξική παλαίστρα. Μάρτυρες είναι τα δεκάδες χιλιάδες παιδιά της εργατική τάξη που άφησαν τα κορμιά τους στο θυσιαστήριο της Καισαριανής, στο βουνό με το όπλο στο χέρι, στις φυλακές, τις εξορίες.

Γι’ αυτό η 1η Μάη είναι μέρα δική μας και σαν τέτοια σηματοδοτεί τους αγώνες που έδωσε η τάξη μας για την απαλλαγή της από τα δεσμά της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης.

Γι’ αυτό είναι μέρα μνήμης και στοχασμού. Γι’ αυτό την 1η Μάη κορυφώνεται το ταξικό μίσος.

Συνάδελφοι, η ζωή επιβεβαιώνει ότι ένας είναι ο δρόμος για την εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα: Η ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας και η οικοδόμηση της κοινωνίας και της οικονομίας με επίκεντρο την ικανοποίηση των σύγχρονων και αυξανόμενων λαϊκών αναγκών. Επιβεβαιώνεται η εκτίμηση του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος ότι το βαρέλι των αντεργατικών μέτρων δεν έχει πάτο. Η επίθεση του κεφαλαίου θα δυναμώσει. Τα μέτρα που πάρθηκαν, τα άλλα που ετοιμάζονται, το αποδεικνύουν.

Η κατάργηση στην ουσία των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας (ΣΣΕ) στον κλάδο των κατασκευών και γενικότερα προετοιμάζει τους όρους δουλειάς και ζωής της εργατική τάξη για να θωρακιστεί και να διευρυνθεί η κερδοφορία του κεφαλαίου. Θέλουν πάμφθηνους εργάτες, κομμένους και ραμμένους στα μέτρα των μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων. Η όποια ανάπτυξη έρθει στο χώρο των κατασκευών δεν θα λύσει το πρόβλημα της ανεργίας χιλιάδων εργαζομένων. Η «σούμα» θα γράψει πάλι μεγαλύτερα και πιο έντονα προβλήματα για τις εργατικές οικογένειες. Όσοι «τυχεροί» εξασφαλίσουν μεροκάματο θα συνειδητοποιήσουν εξαρχής ότι θα συνεχίζουν να παραμένουν φτωχοί, εξαθλιωμένοι, με την αγωνία πως θα ικανοποιήσουν βασικές ανάγκες της οικογένειάς τους.

Η ζωή έχει αποδείξει ότι η ανταγωνιστικότητα, η καπιταλιστική ανάπτυξη, συνοδεύονται με κακοπληρωμένους εργάτες, με άθλιες εργασιακές σχέσεις και μεροκάματα πείνας. Από την άλλη μεριά η μεγαλοεργοδοσία θα θησαυρίζει.

Απαιτούν από τους οικοδόμους μεροκάματο 25 και 30 ευρώ, εξαναγκάζοντας τους να υπογράφουν ατομικές συμβάσεις και την ίδια ώρα, η κυβέρνηση πληρώνει τους μεγαλοεργολάβους για την εκτέλεση δημοσίων έργων κοστολογώντας το μεροκάματο των οικοδόμων με βάση την τελευταία ΣΣΕ, δηλαδή 80 και 90 ευρώ.

ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ

Έχουμε την ευθύνη να σώσουμε τη ζωή μας από την εγκληματική δράση του κεφαλαίου.

Η 1η Μάη εμπερικλείει το περιεχόμενο που έχει ανάγκη σήμερα η εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Τα μηνύματα της Πρωτομαγιάς παραμένουν αναλλοίωτα.

Είναι καθήκον κάθε εργάτη να αποτινάξει το φόβο, την απογοήτευση και οργανωμένα να συμπορευτεί στο δρόμο του αγώνα. Δεν υπάρχουν σωτήρες, δεν υπάρχουν μεσσίες. Η εργατική τάξη με τον αγώνα της θα σπάσει τις αλυσίδες που την βαραίνουν.

Η συσπείρωση, η οργάνωση των εργαζομένων στα συνδικάτα, η ενίσχυση της ταξικής γραμμής μέσα στο εργατικό κίνημα, είναι προϋπόθεση για την ισχυροποίηση της συμμαχίας με τα άλλα λαϊκά στρώματα.