Η συνέντευξη δημοσιεύεται στην εφημερίδα "Ο ΔΗΜΟΤΗΣ"
Ποιός είναι ο δήμαρχος Δημήτρης Καμπόσος ; Αυτά που δεν ξέρει ο κόσμος γι'αυτόν!!!
Ζητήσαμε να μας δώσει μια συνέντευξη διαφορετική από τις ....άλλες. Τον συναντήσαμε Κυριακή πρωί στο σπίτι του στο νότιο μέρος του Άργους, στα Γεφύρια, στην οδό Καρπετοπούλου. Μας άνοιξε η σύζυγος του η κ. Ροδάνθη και μας οδήγησε στο καθιστικό όπου μας περίμενε ο Δήμαρχος μας.
Από την πρώτη στιγμή του είπαμε πώς αυτή η συνέντευξη θέλουμε να είναι διαφορετική, να μιλήσουμε για πράγματα που δεν ξέρει ο κόσμος αλλά Θα ήθελε να μάθει για τον δικό τους άνθρωπο, τον δήμαρχο τους.
Του είπαμε πώς δεν είμαστε αδιάκριτοι αλλά θα Θέλαμε και φωτογραφίες από στιγμές σημαντικές της ζωής του. Συμφώνησε με χαμόγελο και πρόσθεσε πως είναι ανοιχτός για δύσκολες και ιδιαίτερες ερωτήσεις.
Κύριε δήμαρχε θα Θέλαμε λίγα λόγια για τή μητέρα σας πρώτα.
Η μητέρα μου Γεωργία Καμπόσου το γένος Πλατή, γεννήθηκε στο χωριό Ηρα το 1928. "Ηταν το τρίτο από τα έξι παιδιά του Δημήτρη και της Ελένης Πλατή. Τελείωσε το δημοτικό μέσα στην κατοχή και δούλεψε πολύ σκληρά στα κτήματα του πατέρα της σαν γεωργός και αργότερα δίπλα στον άνδρα της, τον πατέρα μου, στα κτήματα αλλά και στο εμπόριο. Σήμερα ζει δίπλα μας και λέει πολύ όμορφα παραμύθια και ιστορίες από την κατοχή στην μικρή Γεωργία. Επίσης είναι πολύ αυστηρός κριτής μου, μεταφέροντας τα όποια παράπονα ή παρατηρήσεις που τις εκφράζει η γειτονιά αλλά και οι φίλες της από την εκκλησία του Αγ. Βασιλείου όταν πηγαίνει..... Πολλές φορές όταν λένε καλά λόγια κάποιοι για μένα, δεν παραλείπει να μονολογεί. «που είναι τώρα ο πατέρας σου να τα ακούσει και να σε καμαρώσει»
Κύριε δήμαρχε Θα Θέλαμε λίγα λόγια για το πατέρα σας.
Ο πατέρας μου ήταν ο Παναγιώτης Καμπόσος (όλοι όμως τον ήξεραν Τάκη) γεννήθηκε στο χωριό Λίμνες Αργολίδας και όταν ήταν μόλις σαράντα ημερών η οικογένειά του εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Άργος. "Ηταν ο δεύτερος από τα τέσσερα παιδιά του Δημήτρη και της Παναγιώτας Καμπόσου. Από μικρός διακρίθηκε για την αγάπη του στην πατρίδα, με επιστέγασμα την ενεργό δράση του στον αγώνα εναντίον του στρατού κατοχής ως μέλος της ΕΠΟΝ με δράση ταχυδρόμου και συνδέσμου με αντάρτικα τμήματα που δρούσαν από τη βόρεια ανατολική Πελοπόννησο έως τα Δολιανά. Γι αυτή του τη δράση τιμήθηκε με μετάλλιο και δίπλωμα από την Ελληνική κυβέρνηση όταν όμως είχε φύγει από αυτή τη ζωή. Το μετάλλιο του και το δίπλωμα του το παρέλαβα εγώ, σε τελετή ειδική για όλους τους αντιστασιακούς στο Ναύπλιο το 1997.
ΓΡΑΜΜΟΣ
Στα χρόνια της αδελφοκτόνου αποστασιοποιήθηκε εντελώς και όπως συχνά έλεγε και ο ίδιος, για αλλού ξεκινήσαμε και αλλού βρεθήκαμε. Μας στρατολόγησαν για να πολεμήσουμε τον κατακτητή και αυτοί κυνηγούσαν στο τέλος τους 'Ελληνες. Στο κάλεσμα της πατρίδας το 1946 εναντίον των ξενοκίνητων αντάρτικων δυνάμεων ντύθηκε στο χακί και πολέμησε στο Γράμμο. Στις φονικές και λυσσώδεις μάχες του ΚΑΜΕΝΙΚ και στο ΠΑΤΩΜΑ ( περιοχές του Γράμμου) ήταν εκεί, ήταν επίσης στην ΠΥΡΣΟΓΙΑΝΝΗ και στην υποστήριξη της ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ. Πολέμησε σχεδόν τρία χρόνια έως τις 29 Αυγούστου του 1949 όπου ως νικητής του Γράμμου επέστρεψε να ασχοληθεί πρώτα με τη γεωργία και μετά με το εμπόριο, ως πλανόδιος υαλοπώλης. Έφυγε από αυτή τη ζωή σε ηλικία 64 ετών. Χωρίς να δεχθεί ποτέ (αν και μπορούσε), να πάρει σύνταξη για τις υπηρεσίες που προσέφερε στην πατρίδα.
Σπουδαία η δράση του πατέρα σας και αρκετά ενδιαφέρουσα, ας πάμε τώρα στα δικά σας.
Γεννήθηκα στο Άργος. όπου τελείωσα πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Θα ήθελα να σημειώσω πώς ενώ ξεκίνησα αρκετά καλά ως μαθητής στο δημοτικό και μέχρι την πρώτη γυμνασίου, μετά... .ίσως η εφηβεία ....δεν ξέρω.... υπήρξα για δύο χρόνια ένας πολύ κακός έως αδιάφορος θα έλεγα μαθητής, ευτυχώς συνήλθα πολύ γρήγορα, χωρίς τραγικές συνέπειες για τις μετέπειτα σπουδές μου.
Η εμπλοκή μου με τον αθλητισμό και έως ένα βαθμό με τον πρωταθλητισμό, είχα σαν αθλητής στίβου και ειδικά στις ταχύτητες; αρκετά καλές επιδόσεις, με διακρίσεις ακόμα και σε πανελλήνιο επίπεδο, έπαιξε σημαντικότατο ρόλο στον επαγγελματικό μου προσανατολισμό. Σπούδασα στη Γυμναστική Ακαδημία Αθηνών και σε ακριβώς τέσσερα χρόνια πήρα πτυχίο με άριστα καθώς και με άριστα πήρα και την ειδικότητά μου.
Παράλληλα με το πανεπιστήμιο γράφτηκα και παρακολούθησα μαθήματα στη δραματική σχολή του Β. Ρίτσου έως τα μέσα του τρίτου έτους όπου και σταμάτησα μιας και ήμουν στο τέταρτο έτος και οι υποχρεώσεις για το πτυχίο στη σχολή μου ήταν αυξημένες.
Ως φοιτητής στο ΤΕΦΑΑ Αθήνας ίδρυσα τη φοιτητική παράταξη, ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΥΣ, έλαβα μέρος δύο χρονιές στις φοιτητικές εκλογές και εκλέχτηκα και τις δύο χρονιές στο εννεαμελές φοιτητικό συμβούλιο και μάλιστα με πολύ καλή σειρά.
Που υπηρετήσατε τη θητεία σας;
Υπηρέτησα σαν έφεδρος ανθυπολοχαγός στις ειδικές δυνάμεις αλεξιπτωτιστής. Παρουσιάστηκα στο Χαϊδάρι, όπου τελείωσα βασική εκπαίδευση, Λ.Υ.Β ΚΑΙ Υ.Ε.Α και έγινα δόκιμος έφεδρος ανθυπολοχαγός, με την ιδιαίτερη διάκριση αυτή του αρχηγού της σχολής και αποφοίτησα ως αρχηγός (για όσους δεν ξέρουν, ο πρώτος μαθητής στις σχολές του στρατού, ονομάζεται αρχηγός)
Μετά, Μεγάλο Πεύκο καταδρομές, Ρεντίνα (Κέντρο Εκπαίδευσης Ανορθόδοξου πολέμου), Ασπρόπυργος (σχολή Αλεξιπτωτιστών) και πάλι Μεγάλο Πεύκο 480 ΤΔΚ, από όπου πήρα απολυτήριο στρατού μετά από 26 μήνες Θητεία (τόση ήταν τότε η θητεία)!!!
Πείτε μας λίγα λόγια για την επαγγελματική σας σταδιοδρομία
Διορίστηκα ως καθηγητής φυσικής αγωγής και εργάσθηκα σε διάφορα γυμνάσια και λύκεια στην επαρχία αλλά και στην Αθήνα. Η εμπλοκή μου με την προπονητική στο στίβο είχε ως αποτέλεσμα να αναδείξω αρκετούς αθλητές πανελληνιονίκες αλλά και μερικούς ακόμα και με πανελλήνια ρεκόρ.
Το 1989 ξεκίνησα την πρώτη μου επιχείρηση, έφτιαξα το πρώτο γυμναστήριο στο Δήμο του Π. Φαλήρου, δεν υπήρχε πριν κανένα γυμναστήριο εκεί και καταλαβαίνετε τι έγινε από κόσμο .... Το 1996 έκανα την δεύτερη εμπορική επιχείρηση πάνω σε μηχανήματα γυμναστικής, εισαγωγές και εμπόριο.
Το 1999 έφτιαξα στην Ελλάδα (ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑΙΜ!) τον πρώτο ηλεκτρονικό δαπεδοδιάδρομο (μηχάνημα πάνω στο οποίο τρέχεις). Τότε άρχισαν και οι εξαγωγές, δούλεψα με πάρα πολλές χώρες, Γερμανία, Ολλανδία, Δανία, Σερβία: Κύπρο (έφτιαξα πολλά γυμναστήρια στη μεγαλόνησο),με τα Αραβικά Εμιράτα, με Ντουμπάι και άλλες χώρες που δεν θεωρώ απαραίτητο να τις απαριθμήσω όλες . Στην Ελλάδα έδωσα μηχανήματα σε όλα σχεδόν τα γυμναστήρια (και ήταν πάνω από 1.500 πανελλαδικά), έλαβα μέρος σε πολλούς διαγωνισμούς για εξοπλισμούς δημοτικών και στρατιωτικών γυμναστηρίων και τις περισσότερες φορές κέρδισα λόγω της πολύ καλής τιμής αλλά και της αρίστης ποιότητας προϊόντος. Για παράδειγμα αναφέρω το δήμο της Αθήνας όπου κέρδισα δύο φορές σε διαγωνισμούς ( να σημειωθεί ότι όλες οι μεγάλες εταιρείες έλαβαν μέρος λόγω της μεγάλης σε οικονομικό προϋπολογισμό δουλειάς) κέρδισα και πάνω από 60 δικοί μου διάδρομοι γυμνάζουν δημότες Αθηναίους. Ο δήμος του Ρέντη με πάνω από δεκαπέντε μηχανήματα, ο δήμος Αμαρούσιου και άλλοι δήμοι στην Ελλάδα ακόμη να μην ξεχάσω και στο δήμο Άργους , πριν 10 χρόνια, με διαγωνισμό και εδώ έβαλα μερικά μηχανήματα που παρά τις «ταλαιπωρίες» και τα «βασανιστήρια» στέκουν εκεί σε ΑΡΙΣΤΗ κατάσταση και γυμνάζουν τον κόσμο. Εχω εξοπλίσει επίσης τη Σχολή ναυτικών δοκίμων, αρκετά στρατόπεδα κ.λ.π.
Πάνω από έξι χρόνια συνεχώς, λάμβανα μέρος με τον καταπληκτικό διάδρομο DK 2004 και τον αμέσως επόμενο καλύτερο αισθητικά μοντέλο DK 4000 στην μεγαλύτερη παγκόσμια έκθεση αθλητικών ειδών που γίνεται στο "Εσσεν της Γερμανίας. Η πατρίδα μου αν και εισέπραττε φόρους από μένα, ΠΟΤΕ δεν με βοήθησε με κανένα τρόπο: ίσως και να μην ήξεραν ότι ήμουν ο μοναδικός με τέτοιο προϊόν που κέρδιζε σε δύναμη, αντοχή και ποιότητα μεγαθήρια βιομηχανίες παγκοσμίου εμβέλειας.
Ξέρετε πώς περιγράφουν το δικό μου διάδρομο ; Ο διάδρομος που δεν χαλάει ποτέ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ!
Το 2007 έφτιαξα το μηχάνημα infra red και πήρα ΔΙΠΛΩΜΑ ΕΥΡΕΣΙΤΕΧΝΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ (Ο. Β. Ι)
Μου ζητήθηκε το 2008 να πουλήσω σε ξένη εταιρεία την πατέντα μου που είναι κατοχυρωμένη έως το 2027: έναντι πολύ μεγάλου ποσού αλλά δεν την πούλησα. Σταμάτησα έως ένα βαθμό την δράση μου ( δραστηριοποιείται η σύζυγος μου ) μιας και οι μάχες του ΔΗΜΟΥ ΜΑΣ δεν μου επιτρέπουν να κάνω τίποτα άλλο.
Κύριε δήμαρχε πέστε μας λίγα λόγια για την οικογενειακή σας κατάσταση.
Είμαι παντρεμένος με τη Ροδάνθη σε δεύτερο γάμο και μαζί της έχω μια κόρη πέντε χρονών τη Γεωργία, από τον πρώτο μου γάμο έχω δύο καταπληκτικά αγόρια που τα καμαρώνω, όπως άλλωστε κάνουν και όλοι οι γονείς, τον Παναγιώτη που είναι στο δεύτερο έτος στο πανεπιστήμιο Αθηνών στο Τμήμα Γεωλογίας και Περιβάλλοντος και τον Κωνσταντίνο που είναι πρωτοετής στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΑΣΟΕΕ).
Αφού ευχαριστήσαμε το δήμαρχο και την ευγενική και πολύ φιλόξενη σύζυγο του φύγαμε. μετά από Αρμένικη επίσκεψη που λέει και ο λαός: όταν η επίσκεψη διαρκεί πολλές ώρες. Αυτός φίλες και φίλοι είναι ο Δημήτρης Καμπόσος ο δήμαρχος μας, εμείς δεν Θα προσθέσουμε τίποτα άλλο: Θα επισημάνουμε μόνο τούτο, ένας επιτυχημένος άνθρωπος με τόσες διακρίσεις σε όλους τους τομείς που ασχολήθηκε, δεν μπορεί παρά να οδηγήσει σωστά όπως άλλωστε κάνει και το δήμο μας: από επιτυχία σε επιτυχία.!!!
Να σε έχει ο Θεός καλά δήμαρχε, γιατί ο λαός μας σε έχει ανάγκη, ειδικά δε, αυτές τις δύσκολες ώρες, έναν σαν και σένα χρειαζόμασταν.
Λ.Γ.
Ποιός είναι ο δήμαρχος Δημήτρης Καμπόσος ; Αυτά που δεν ξέρει ο κόσμος γι'αυτόν!!!
Ζητήσαμε να μας δώσει μια συνέντευξη διαφορετική από τις ....άλλες. Τον συναντήσαμε Κυριακή πρωί στο σπίτι του στο νότιο μέρος του Άργους, στα Γεφύρια, στην οδό Καρπετοπούλου. Μας άνοιξε η σύζυγος του η κ. Ροδάνθη και μας οδήγησε στο καθιστικό όπου μας περίμενε ο Δήμαρχος μας.
Από την πρώτη στιγμή του είπαμε πώς αυτή η συνέντευξη θέλουμε να είναι διαφορετική, να μιλήσουμε για πράγματα που δεν ξέρει ο κόσμος αλλά Θα ήθελε να μάθει για τον δικό τους άνθρωπο, τον δήμαρχο τους.
Του είπαμε πώς δεν είμαστε αδιάκριτοι αλλά θα Θέλαμε και φωτογραφίες από στιγμές σημαντικές της ζωής του. Συμφώνησε με χαμόγελο και πρόσθεσε πως είναι ανοιχτός για δύσκολες και ιδιαίτερες ερωτήσεις.
Κύριε δήμαρχε θα Θέλαμε λίγα λόγια για τή μητέρα σας πρώτα.
Η μητέρα μου Γεωργία Καμπόσου το γένος Πλατή, γεννήθηκε στο χωριό Ηρα το 1928. "Ηταν το τρίτο από τα έξι παιδιά του Δημήτρη και της Ελένης Πλατή. Τελείωσε το δημοτικό μέσα στην κατοχή και δούλεψε πολύ σκληρά στα κτήματα του πατέρα της σαν γεωργός και αργότερα δίπλα στον άνδρα της, τον πατέρα μου, στα κτήματα αλλά και στο εμπόριο. Σήμερα ζει δίπλα μας και λέει πολύ όμορφα παραμύθια και ιστορίες από την κατοχή στην μικρή Γεωργία. Επίσης είναι πολύ αυστηρός κριτής μου, μεταφέροντας τα όποια παράπονα ή παρατηρήσεις που τις εκφράζει η γειτονιά αλλά και οι φίλες της από την εκκλησία του Αγ. Βασιλείου όταν πηγαίνει..... Πολλές φορές όταν λένε καλά λόγια κάποιοι για μένα, δεν παραλείπει να μονολογεί. «που είναι τώρα ο πατέρας σου να τα ακούσει και να σε καμαρώσει»
Κύριε δήμαρχε Θα Θέλαμε λίγα λόγια για το πατέρα σας.
Ο πατέρας μου ήταν ο Παναγιώτης Καμπόσος (όλοι όμως τον ήξεραν Τάκη) γεννήθηκε στο χωριό Λίμνες Αργολίδας και όταν ήταν μόλις σαράντα ημερών η οικογένειά του εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Άργος. "Ηταν ο δεύτερος από τα τέσσερα παιδιά του Δημήτρη και της Παναγιώτας Καμπόσου. Από μικρός διακρίθηκε για την αγάπη του στην πατρίδα, με επιστέγασμα την ενεργό δράση του στον αγώνα εναντίον του στρατού κατοχής ως μέλος της ΕΠΟΝ με δράση ταχυδρόμου και συνδέσμου με αντάρτικα τμήματα που δρούσαν από τη βόρεια ανατολική Πελοπόννησο έως τα Δολιανά. Γι αυτή του τη δράση τιμήθηκε με μετάλλιο και δίπλωμα από την Ελληνική κυβέρνηση όταν όμως είχε φύγει από αυτή τη ζωή. Το μετάλλιο του και το δίπλωμα του το παρέλαβα εγώ, σε τελετή ειδική για όλους τους αντιστασιακούς στο Ναύπλιο το 1997.
ΓΡΑΜΜΟΣ
Στα χρόνια της αδελφοκτόνου αποστασιοποιήθηκε εντελώς και όπως συχνά έλεγε και ο ίδιος, για αλλού ξεκινήσαμε και αλλού βρεθήκαμε. Μας στρατολόγησαν για να πολεμήσουμε τον κατακτητή και αυτοί κυνηγούσαν στο τέλος τους 'Ελληνες. Στο κάλεσμα της πατρίδας το 1946 εναντίον των ξενοκίνητων αντάρτικων δυνάμεων ντύθηκε στο χακί και πολέμησε στο Γράμμο. Στις φονικές και λυσσώδεις μάχες του ΚΑΜΕΝΙΚ και στο ΠΑΤΩΜΑ ( περιοχές του Γράμμου) ήταν εκεί, ήταν επίσης στην ΠΥΡΣΟΓΙΑΝΝΗ και στην υποστήριξη της ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ. Πολέμησε σχεδόν τρία χρόνια έως τις 29 Αυγούστου του 1949 όπου ως νικητής του Γράμμου επέστρεψε να ασχοληθεί πρώτα με τη γεωργία και μετά με το εμπόριο, ως πλανόδιος υαλοπώλης. Έφυγε από αυτή τη ζωή σε ηλικία 64 ετών. Χωρίς να δεχθεί ποτέ (αν και μπορούσε), να πάρει σύνταξη για τις υπηρεσίες που προσέφερε στην πατρίδα.
Σπουδαία η δράση του πατέρα σας και αρκετά ενδιαφέρουσα, ας πάμε τώρα στα δικά σας.
Γεννήθηκα στο Άργος. όπου τελείωσα πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Θα ήθελα να σημειώσω πώς ενώ ξεκίνησα αρκετά καλά ως μαθητής στο δημοτικό και μέχρι την πρώτη γυμνασίου, μετά... .ίσως η εφηβεία ....δεν ξέρω.... υπήρξα για δύο χρόνια ένας πολύ κακός έως αδιάφορος θα έλεγα μαθητής, ευτυχώς συνήλθα πολύ γρήγορα, χωρίς τραγικές συνέπειες για τις μετέπειτα σπουδές μου.
Η εμπλοκή μου με τον αθλητισμό και έως ένα βαθμό με τον πρωταθλητισμό, είχα σαν αθλητής στίβου και ειδικά στις ταχύτητες; αρκετά καλές επιδόσεις, με διακρίσεις ακόμα και σε πανελλήνιο επίπεδο, έπαιξε σημαντικότατο ρόλο στον επαγγελματικό μου προσανατολισμό. Σπούδασα στη Γυμναστική Ακαδημία Αθηνών και σε ακριβώς τέσσερα χρόνια πήρα πτυχίο με άριστα καθώς και με άριστα πήρα και την ειδικότητά μου.
Παράλληλα με το πανεπιστήμιο γράφτηκα και παρακολούθησα μαθήματα στη δραματική σχολή του Β. Ρίτσου έως τα μέσα του τρίτου έτους όπου και σταμάτησα μιας και ήμουν στο τέταρτο έτος και οι υποχρεώσεις για το πτυχίο στη σχολή μου ήταν αυξημένες.
Ως φοιτητής στο ΤΕΦΑΑ Αθήνας ίδρυσα τη φοιτητική παράταξη, ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΥΣ, έλαβα μέρος δύο χρονιές στις φοιτητικές εκλογές και εκλέχτηκα και τις δύο χρονιές στο εννεαμελές φοιτητικό συμβούλιο και μάλιστα με πολύ καλή σειρά.
Που υπηρετήσατε τη θητεία σας;
Υπηρέτησα σαν έφεδρος ανθυπολοχαγός στις ειδικές δυνάμεις αλεξιπτωτιστής. Παρουσιάστηκα στο Χαϊδάρι, όπου τελείωσα βασική εκπαίδευση, Λ.Υ.Β ΚΑΙ Υ.Ε.Α και έγινα δόκιμος έφεδρος ανθυπολοχαγός, με την ιδιαίτερη διάκριση αυτή του αρχηγού της σχολής και αποφοίτησα ως αρχηγός (για όσους δεν ξέρουν, ο πρώτος μαθητής στις σχολές του στρατού, ονομάζεται αρχηγός)
Μετά, Μεγάλο Πεύκο καταδρομές, Ρεντίνα (Κέντρο Εκπαίδευσης Ανορθόδοξου πολέμου), Ασπρόπυργος (σχολή Αλεξιπτωτιστών) και πάλι Μεγάλο Πεύκο 480 ΤΔΚ, από όπου πήρα απολυτήριο στρατού μετά από 26 μήνες Θητεία (τόση ήταν τότε η θητεία)!!!
Πείτε μας λίγα λόγια για την επαγγελματική σας σταδιοδρομία
Διορίστηκα ως καθηγητής φυσικής αγωγής και εργάσθηκα σε διάφορα γυμνάσια και λύκεια στην επαρχία αλλά και στην Αθήνα. Η εμπλοκή μου με την προπονητική στο στίβο είχε ως αποτέλεσμα να αναδείξω αρκετούς αθλητές πανελληνιονίκες αλλά και μερικούς ακόμα και με πανελλήνια ρεκόρ.
Το 1989 ξεκίνησα την πρώτη μου επιχείρηση, έφτιαξα το πρώτο γυμναστήριο στο Δήμο του Π. Φαλήρου, δεν υπήρχε πριν κανένα γυμναστήριο εκεί και καταλαβαίνετε τι έγινε από κόσμο .... Το 1996 έκανα την δεύτερη εμπορική επιχείρηση πάνω σε μηχανήματα γυμναστικής, εισαγωγές και εμπόριο.
Το 1999 έφτιαξα στην Ελλάδα (ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑΙΜ!) τον πρώτο ηλεκτρονικό δαπεδοδιάδρομο (μηχάνημα πάνω στο οποίο τρέχεις). Τότε άρχισαν και οι εξαγωγές, δούλεψα με πάρα πολλές χώρες, Γερμανία, Ολλανδία, Δανία, Σερβία: Κύπρο (έφτιαξα πολλά γυμναστήρια στη μεγαλόνησο),με τα Αραβικά Εμιράτα, με Ντουμπάι και άλλες χώρες που δεν θεωρώ απαραίτητο να τις απαριθμήσω όλες . Στην Ελλάδα έδωσα μηχανήματα σε όλα σχεδόν τα γυμναστήρια (και ήταν πάνω από 1.500 πανελλαδικά), έλαβα μέρος σε πολλούς διαγωνισμούς για εξοπλισμούς δημοτικών και στρατιωτικών γυμναστηρίων και τις περισσότερες φορές κέρδισα λόγω της πολύ καλής τιμής αλλά και της αρίστης ποιότητας προϊόντος. Για παράδειγμα αναφέρω το δήμο της Αθήνας όπου κέρδισα δύο φορές σε διαγωνισμούς ( να σημειωθεί ότι όλες οι μεγάλες εταιρείες έλαβαν μέρος λόγω της μεγάλης σε οικονομικό προϋπολογισμό δουλειάς) κέρδισα και πάνω από 60 δικοί μου διάδρομοι γυμνάζουν δημότες Αθηναίους. Ο δήμος του Ρέντη με πάνω από δεκαπέντε μηχανήματα, ο δήμος Αμαρούσιου και άλλοι δήμοι στην Ελλάδα ακόμη να μην ξεχάσω και στο δήμο Άργους , πριν 10 χρόνια, με διαγωνισμό και εδώ έβαλα μερικά μηχανήματα που παρά τις «ταλαιπωρίες» και τα «βασανιστήρια» στέκουν εκεί σε ΑΡΙΣΤΗ κατάσταση και γυμνάζουν τον κόσμο. Εχω εξοπλίσει επίσης τη Σχολή ναυτικών δοκίμων, αρκετά στρατόπεδα κ.λ.π.
Πάνω από έξι χρόνια συνεχώς, λάμβανα μέρος με τον καταπληκτικό διάδρομο DK 2004 και τον αμέσως επόμενο καλύτερο αισθητικά μοντέλο DK 4000 στην μεγαλύτερη παγκόσμια έκθεση αθλητικών ειδών που γίνεται στο "Εσσεν της Γερμανίας. Η πατρίδα μου αν και εισέπραττε φόρους από μένα, ΠΟΤΕ δεν με βοήθησε με κανένα τρόπο: ίσως και να μην ήξεραν ότι ήμουν ο μοναδικός με τέτοιο προϊόν που κέρδιζε σε δύναμη, αντοχή και ποιότητα μεγαθήρια βιομηχανίες παγκοσμίου εμβέλειας.
Ξέρετε πώς περιγράφουν το δικό μου διάδρομο ; Ο διάδρομος που δεν χαλάει ποτέ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ!
Το 2007 έφτιαξα το μηχάνημα infra red και πήρα ΔΙΠΛΩΜΑ ΕΥΡΕΣΙΤΕΧΝΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ (Ο. Β. Ι)
Μου ζητήθηκε το 2008 να πουλήσω σε ξένη εταιρεία την πατέντα μου που είναι κατοχυρωμένη έως το 2027: έναντι πολύ μεγάλου ποσού αλλά δεν την πούλησα. Σταμάτησα έως ένα βαθμό την δράση μου ( δραστηριοποιείται η σύζυγος μου ) μιας και οι μάχες του ΔΗΜΟΥ ΜΑΣ δεν μου επιτρέπουν να κάνω τίποτα άλλο.
Κύριε δήμαρχε πέστε μας λίγα λόγια για την οικογενειακή σας κατάσταση.
Είμαι παντρεμένος με τη Ροδάνθη σε δεύτερο γάμο και μαζί της έχω μια κόρη πέντε χρονών τη Γεωργία, από τον πρώτο μου γάμο έχω δύο καταπληκτικά αγόρια που τα καμαρώνω, όπως άλλωστε κάνουν και όλοι οι γονείς, τον Παναγιώτη που είναι στο δεύτερο έτος στο πανεπιστήμιο Αθηνών στο Τμήμα Γεωλογίας και Περιβάλλοντος και τον Κωνσταντίνο που είναι πρωτοετής στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΑΣΟΕΕ).
Αφού ευχαριστήσαμε το δήμαρχο και την ευγενική και πολύ φιλόξενη σύζυγο του φύγαμε. μετά από Αρμένικη επίσκεψη που λέει και ο λαός: όταν η επίσκεψη διαρκεί πολλές ώρες. Αυτός φίλες και φίλοι είναι ο Δημήτρης Καμπόσος ο δήμαρχος μας, εμείς δεν Θα προσθέσουμε τίποτα άλλο: Θα επισημάνουμε μόνο τούτο, ένας επιτυχημένος άνθρωπος με τόσες διακρίσεις σε όλους τους τομείς που ασχολήθηκε, δεν μπορεί παρά να οδηγήσει σωστά όπως άλλωστε κάνει και το δήμο μας: από επιτυχία σε επιτυχία.!!!
Να σε έχει ο Θεός καλά δήμαρχε, γιατί ο λαός μας σε έχει ανάγκη, ειδικά δε, αυτές τις δύσκολες ώρες, έναν σαν και σένα χρειαζόμασταν.
Λ.Γ.