Κ. Κυριακόπουλου
Υποκρίνονται και συγκαλύπτουν συστηματικά το πολιτικό έγκλημα. Συγκαλύπτουν εαυτούς και αλλήλους στο βασίλειο του λαμογιστάν και ταυτόχρονα βγάζουν στο σφυρί πατρίδα, λαό και εθνική αξιοπρέπεια αν και ξέρουν πως, θα είχαν εξοικονομήσει περισσότερα χρήματα με την πάταξη του πολιτικού εγκλήματος, από το τίμημα της ταπείνωσης με το οποίο ξεπουλούν τη δημόσια περιουσία.
Πουλάνε τα πάντα – Σκοτώνουν ότι επιμένει να ανασαίνει σ αυτό τον τόπο – Βγάζουν με τρόπο ελεεινό στο σφυρί ότι πετά, ότι περπατάει, ότι κάνει απεγνωσμένη προσπάθεια να κολυμπήσει…
Κι αυτή την αθλιότητα, τη βάφτισαν εθνική πολιτική. Κι έχουν το θράσος να την εξυμνούν θαυμάζοντας την υποτιθέμενη «μοναδικότητά» της. Αλλά για να δούμε…
Είναι μοναδικό ή συνιστά πρωτοφανή αγυρτεία να βγάζεις στο σφυρί την περιουσία της κοινωνίας που σε εμπιστεύθηκε για να διαχειριστείς τις υποθέσεις της;
Είναι εθνική πολιτική ή συνιστά ολέθριο ποινικό αδίκημα και απροκάλυπτη εκδήλωση εθνικής απιστίας να τροφοδοτείς τη βουλιμία των πλιατσικολόγων με όλα εκείνα που μάτωσε για να εξασφαλίσει ως κοινωνικό αγαθό, ως πανεθνική περιουσία η Ελληνική κοινωνία μεταπολεμικά;
Συνιστά υπεύθυνη εθνική στάση ή κατάντια ανεπίτρεπτη και πρωτοφανή ξεπεσμό να μετατρέπεσαι από κυβερνήτης σε βαποράκι που «σκοτώνει» μπιρ παρά ότι βρει, αποθεώνοντας το μεγαλείο της «δόσης;
Λένε οι ελεεινοί…
Έχετε άλλη πρόταση για το που θα μπορούσαμε να βρούμε τα χρήματα που έχει ανάγκη ο τόπος;
Απαντούμε στους ελεεινούς…
Αν πρόκειται τα χρήματα που θα βρούμε πλιατσικολογώντας τον τόπο μας, να καταλήξουν στα γκεσταπίτικα θησαυροφυλάκια, όχι μόνο δεν έχουμε υποχρέωση να τα αναζητήσουμε, αλλά έχουμε εθνικό καθήκον να αποτρέψουμε με κάθε τρόπο τη διαφυγή τους από τον τόπο.
Αυτή είναι η διαφορά του δουλοπρεπούς και του δωσίλογου, από τον υπεύθυνο εθνικό ηγέτη.
Λένε οι ξεφτιλισμένοι…
Μα χρωστάμε και πρέπει να αποπληρώσουμε τα χρέη μας.
Απαντάμε στους ξεφτιλισμένους…
Ξέρετε πόσα χρωστάμε;
Είστε σε θέση να κατονομάσετε τα πολιτικά λαμόγια από το σινάφι σας που δανείστηκαν και κατασπατάλησαν το δημόσιο χρήμα μιζάροντας εαυτούς αλλά και δανειστές με υποθήκη την πατρίδα και την κοινωνία ολόκληρη;
Ποιους απ αυτούς τιμωρήσατε…
Πόσους εκτελέσατε…
Πόσες περιουσίες δημεύσατε…
Γιατί συμβιβαστήκατε εξωδικαστικά με τη Ζήμενς;
Στο όνομα ποιού λαού τολμήσατε αυτά τα αίσχη;
Έχετε συνειδητοποιήσει πως δεν είχατε συγκαλύψει συστηματικά το πολιτικό έγκλημα, θα είχατε εξοικονομήσει περισσότερα χρήματα από το τίμημα της ταπείνωσης με το οποίο ξεπουλάτε τη δημόσια περιουσία;
Ας πάμε όμως και παρακάτω…
Ξέρετε πόσα χρωστάμε; Πάνω από 400 δις. Σωστά;
Και ποιο πρόβλημα θα λύσετε ξεπουλώντας το δημόσιο πλούτο για να εισπράξετε 10 δις στην καλύτερη περίπτωση;
Θα μειώσετε το χρέος;
Τι κάνατε μέχρι τώρα;
Καταστρέψατε τη ζωή μας… Τινάξατε στον αέρα τα ασφαλιστικά ταμεία μας…
Βάλατε χέρι αδίστακτο φορολογώντας ακόμη και τη μιζέρια του άστεγου και του άνεργου…
Και τι καταφέρατε με όλα αυτά;
Καταφέρατε να αυξήσετε το χρέος. Τα 10 δις από το πλιάτσικο ποιόν θα σώσουν λοιπόν;
Τη ζωή μας;
Την πατρίδα;
Τα κρατικά ταμεία;
Την εθνική μας αξιοπρέπεια;
Και τι θα γίνει αν μειώσετε σήμερα το χρέος κατά 10 δις. Τα 10 θα τα βρείτε ξεπουλώντας τα πάντα. Τα υπόλοιπα 390 που θα τα βρείτε; Και τι θα μείνει να ξαναπουλήσετε όταν μετά από ένα μήνα τα 390 θα ξαναγίνουν και πάλι 400 δις;
Επίλογος…
Η δεξαμενή του πλιάτσικου –δηλαδή η ίδια η Ελληνική κοινωνία την οποία βιάζουν συστηματικά τα τελευταία τρία χρόνια– στέρεψε πλέον οριστικά και αμετάκλητα.
Η εφιαλτική πολιτική που επέλεξαν να εφαρμόσουν, δε δημιουργεί μια Ελλάδα ικανή να παράξει πλούτο και να ορθοποδήσει οικονομικά. Αυτό που κάνουν είναι να ξεπουλούν τις πηγές του πλούτου.
Αυτό δε θα φέρει την Ελλάδα της ανάπτυξης που ισχυρίζονται, αλλά θα υποβαθμίσει οριστικά τη χώρα σε μπουρδέλο των Βαλκανίων και της Νοτιανατολικής Μεσογείου.
Το μόνο που θα μένει μετά από αυτό, είναι να δημεύσουν τα σπίτια των πολιτών. Και αυτή την εξέλιξη ήδη την έχουν δρομολογήσει.
Να τους σταματήσουμε τώρα…
Να τους ακυρώσουμε τώρα…
Να τους τιμωρήσουμε παραδειγματικά τώρα…
Γιατί στο τέλος αυτός ο λαός, θα πρέπει να κάνει ρεφενέ ακόμη και για να αγοράσει το σκοινί με το οποίο θα κρεμάσει τους προδότες του.
