Ένα χτυπημένο και εξασθενημένο πετροχελίδονο βρήκε κάτοικος στην παλιά πόλη του Ναυπλίου. Το πληγωμένο πουλί τοποθετήθηκε σε ένα μικρό κλουβί και μεταφέρθηκε στην πυροσβεστική υπηρεσία Ναυπλίου όπου το παρέλαβε η Α.Μπλάτσου υπεύθυνη στην περιοχή μας του κέντρου περίθαλψης άγριων πτηνών που βρίσκετε στην Αίγινα.
Η κ.Μπλάτσου αμέσως διαπίστωσε πως είναι χτυπημένο στο στήθος και έχει χάσει τις δυνάμεις του, "θα το ταΐσουμε και θα φροντίσουμε την πληγή" μας είπε " και αν δεν αναρρώσει σύντομα θα γίνει αποστολή του στο ΕΚΠΑΖ (Ελλ. Κέντρο Περίθ. Άγριων Ζώων) στην Αίγινα".
Το Πετροχελίδονο είναι σκούρο καφέ αλλά όταν πετά στον ουρανό φαίνεται μαύρο. Έχει μακριά φτερά σε σχήμα δρεπανιού και κοντή διχαλωτή ουρά. Μπορεί κανείς να το περάσει για χελιδόνι αλλά τα Πετροχελίδονα δεν κάμπτουν τα φτερά τους όταν πετούν. Επίσης είναι αδύνατον να τα δει κανείς να προσγειώνονται – οι φωλιές τους είναι καλά κρυμμένες κάτω από σκεπές και μπαινοβγαίνουν σε αυτές πετώντας πολύ γρήγορα.
Έχουν επίσης ασυνήθιστα μακρά ζωή και ικανότητα επιβίωσης – ορισμένα ζούνε μέχρι και 21 χρόνια!
Τα Πετροχελίδονα δεν κουρνιάζουν όπως τα χελιδόνια. Μπορεί κανείς να παρατηρήσει σμήνη να πετούν με μεγάλη ταχύτητα φωνάζοντας ανάμεσα σε στέγες και σπίτια, κυρίως σε πόλεις και κωμοπόλεις, συνήθως κατά το δείλι. Το Πετροχελίδονο είναι υπέροχο στο πέταγμα του. Περνά σχεδόν ολόκληρη τη ζωή του πετώντας. Προσγειώνεται μόνο για να αναπαραχθεί – πετά ακόμα και όταν κοιμάται!
Παρατηρούνται πιο συχνά σε κατοικημένες περιοχές όπου φωλιάζουν σε ρωγμές, τρύπες εξαερισμού και ορισμένες φορές σε ειδικά κουτιά-φωλιές που κατασκευάζουν οι άνθρωποι.
Είναι πολύ σύνηθες πουλί στις πόλεις ενώ δεν ζούνε συχνά σε γεωργικές περιοχές.
Το Πετροχελίδονο είναι πιο μεγάλο από το Χελιδόνι. Έχει πιο μακριά φτερά σε σχήμα δρεπανιού και κοντή διχαλωτή ουρά. Τα Πετροχελιδόνια δεν κάμπτουν τα φτερά τους όταν πετούνε και έχουν κοντή διχαλωτή ουρά.
Τρώνε έντομα τα οποία πιάνουν πετώντας με το ανοιχτό ράμφος τους. Φωλιάζουν σε ρωγμές, τρύπες εξαερισμού και ορισμένες φορές σε ειδικά κουτιά-φωλιές που κατασκευάζουν οι άνθρωποι. Οι φωλιές τους είναι φτιαγμένες από φτερά, κομματάκια χόρτου και σπόρων, τα οποία έχουν όλα συλλεχθεί κατά τη διάρκεια της πτήσης τους. Φτιάχνουν τις φωλιές τους χρησιμοποιώντας σάλιο. Επιστρέφουν στη νότιο Αφρική για τον χειμώνα.
Η κ.Μπλάτσου αμέσως διαπίστωσε πως είναι χτυπημένο στο στήθος και έχει χάσει τις δυνάμεις του, "θα το ταΐσουμε και θα φροντίσουμε την πληγή" μας είπε " και αν δεν αναρρώσει σύντομα θα γίνει αποστολή του στο ΕΚΠΑΖ (Ελλ. Κέντρο Περίθ. Άγριων Ζώων) στην Αίγινα".
Το Πετροχελίδονο είναι σκούρο καφέ αλλά όταν πετά στον ουρανό φαίνεται μαύρο. Έχει μακριά φτερά σε σχήμα δρεπανιού και κοντή διχαλωτή ουρά. Μπορεί κανείς να το περάσει για χελιδόνι αλλά τα Πετροχελίδονα δεν κάμπτουν τα φτερά τους όταν πετούν. Επίσης είναι αδύνατον να τα δει κανείς να προσγειώνονται – οι φωλιές τους είναι καλά κρυμμένες κάτω από σκεπές και μπαινοβγαίνουν σε αυτές πετώντας πολύ γρήγορα.
Έχουν επίσης ασυνήθιστα μακρά ζωή και ικανότητα επιβίωσης – ορισμένα ζούνε μέχρι και 21 χρόνια!
Τα Πετροχελίδονα δεν κουρνιάζουν όπως τα χελιδόνια. Μπορεί κανείς να παρατηρήσει σμήνη να πετούν με μεγάλη ταχύτητα φωνάζοντας ανάμεσα σε στέγες και σπίτια, κυρίως σε πόλεις και κωμοπόλεις, συνήθως κατά το δείλι. Το Πετροχελίδονο είναι υπέροχο στο πέταγμα του. Περνά σχεδόν ολόκληρη τη ζωή του πετώντας. Προσγειώνεται μόνο για να αναπαραχθεί – πετά ακόμα και όταν κοιμάται!
Παρατηρούνται πιο συχνά σε κατοικημένες περιοχές όπου φωλιάζουν σε ρωγμές, τρύπες εξαερισμού και ορισμένες φορές σε ειδικά κουτιά-φωλιές που κατασκευάζουν οι άνθρωποι.
Είναι πολύ σύνηθες πουλί στις πόλεις ενώ δεν ζούνε συχνά σε γεωργικές περιοχές.
Το Πετροχελίδονο είναι πιο μεγάλο από το Χελιδόνι. Έχει πιο μακριά φτερά σε σχήμα δρεπανιού και κοντή διχαλωτή ουρά. Τα Πετροχελιδόνια δεν κάμπτουν τα φτερά τους όταν πετούνε και έχουν κοντή διχαλωτή ουρά.
Τρώνε έντομα τα οποία πιάνουν πετώντας με το ανοιχτό ράμφος τους. Φωλιάζουν σε ρωγμές, τρύπες εξαερισμού και ορισμένες φορές σε ειδικά κουτιά-φωλιές που κατασκευάζουν οι άνθρωποι. Οι φωλιές τους είναι φτιαγμένες από φτερά, κομματάκια χόρτου και σπόρων, τα οποία έχουν όλα συλλεχθεί κατά τη διάρκεια της πτήσης τους. Φτιάχνουν τις φωλιές τους χρησιμοποιώντας σάλιο. Επιστρέφουν στη νότιο Αφρική για τον χειμώνα.