Και ένας επιτυχημένος

Τα κυρίαρχα θέματα των ημερών είναι δύο: το πρώτο η διαπραγμάτευση με την τρόικα και τα δεύτερο τα καλά νέα σε σχέση με τις έρευνες για τα πετρέλαια. Και κοινό στοιχείο και των δύο η καθοριστική συμβολή στη θετική ή αρνητική εξέλιξή τους, τηs δραστηριότηταs ενός ή περισσότερων υπουργών.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ τυχαίεs οι εκκρεμότητες που έχουμε με την τρόικα σχετικά με τον δημόσιο τομέα. Και ούτε και είναι ο Μανιτάκης η μοναδική αιτία που δεν στάθηκε δυνατό να ανταποκριθούμε στις υποχρεώσειs μαs. Δεν ήταν δική του δουλειά να καταγράψει τι θα μπορούσε να γίνει στο ένα ή το άλλο υπουργείο. Αυτή την υποχρέωση την είχαν οι υπουργοί στο σύνολο τους και ο καθέναs για τον τομέα του. Αλλά κάθε άλλο παρά ανταποκρίθηκαν στα καθήκοντά τουs.

ΤΟ «ΓΙΑΤΙ;» το ξέρουμε όλοι. Είναι η προστασία του χώρου τους και των ανθρώπων του. Η διαχρονική λογική πως ο κάθε νέος υπουργόs δεν μειώνει αλλά αυξάνει τον αριθμό των υπαλλήλων του υπουργείου, προσθέτοντας και τους "δικούς του" στο υπάρχον προσωπικό.  Κι όσο για την ανάγκη να μειωθεί ο συνολικός αριθμός των απασχολουμένων στο Δημόσιο, θα αναλάβουν άλλοι να τα επιτύχουν.

ΣΤΟΝ ΑΝΤΙΠΟΔΑ, οι έρευνες για τα πετρέλαια και, φυσικά, ο άνθρωπος που έκανε πραγματικότητα το όνειρο. Δεν γνωρίζω προσωπικά τον Γ. Μανιάτη, μόλις πριν από λίγο έριξα μια ματιά στο βιογραφικό του, αλλά εκείνα που ξέρω είναι ότι χωρίς φανφάρες και πολλά λόγια ξεκίνησε και ολοκλήρωσε μια πορεία η οποία ήδη τον εντάσσει στην ολιγάριθμη ομάδα των πολιτικών που Θα τους θυμόμαστε μόνο για τα θετικά τους.

Ο ΚΑΝΟΝΑΣ είναι να λένε πολλά οι πολιτικοί και να κάνουν λίγα ή -συνήθως-τίποτα. Ο Μανιάτης απέφυγε τα μεγάλο λόγια όταν ξεκινούσε την προσπάθεια και αποφεύγει τιs θριαμβολογίες για το αποτέλεσμα το οποία έχει ήδη επιτύχει. Έχει αποδείξει ότι διαθέτει τρία εξαιρετικά δυσεύρετα προσόντα για πολιτικό: είναι σοβαρός, είναι σεμνός και είναι και αποτελεσματικόs. Όπως πρέπει να είναι κάθε πολιτικός που ξέρει ποια είναι η δουλειά του και διαθέτει την ικανότητα να την κάνει σωστά.