2500 απολύσεις εκπαιδευτικών, κατάργηση 46 ειδικοτήτων, χιλιάδες μαθητές χωρίς αντικείμενο εξειδίκευσης, κλείσιμο σχολείων.
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ
Όλοι στον αγώνα για να μην περάσουν οι απολύσεις και η διάλυση του σχολείου
Με πανεργατικό-παλλαϊκό αγώνα θα νικήσουμε κυβέρνηση, ΕΕ και ΔΝΤ
Η κυβέρνηση του «μαύρου» της ΕΡΤ, της κοινωνικής βαρβαρότητας επέλεξε 2.500 εκπαιδευτικούς για να τους εντάξει στις 12.500 απολύσεις στο δημόσιο που συμφώνησε με την Τρόικα ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ ήδη από το δεύτερο Μνημόνιο το Φλεβάρη του 2012.
Όλα αυτά στα πλαίσια ενός τέταρτου, «μίνι» Μνημονίου για τα μέτρα που απαιτεί η τρόικα ώστε να δώσει την έγκρισή της σε μια δόση που φυσικά δεν θα πάει σε μισθούς και συντάξεις, αλλά σε τόκους και επιδοτήσεις στο κεφάλαιο. Ένας δρόμος μόνο υπάρχει για τους εκπαιδευτικούς: αγωνιστικός ξεσηκωμός, αγωνιστικό μέτωπο με το υπόλοιπο δημόσιο, συμπόρευση με τον ιδιωτικό τομέα, τους άνεργους, την κοινωνική πλειοψηφία για ηττηθεί η κυβέρνηση που μαζί με την ΕΕ και το ΔΝΤ έχουν βυθίσει την κοινωνία στην ανεργία και την εξαθλίωση.
Στα νον πέιπερ της βρόμικης κυβερνητικής προπαγάνδας αναπαράγονται ψέματα για βελτίωση της εκπαίδευσης μέσα από τις απολύσεις. Στην πραγματικότητα πρόκειται για επιλογή διάλυσης της τεχνικής εκπαίδευσης, με κατάργηση των 46 από τις 110 ειδικότητες. Η προοπτική της για την εποχή του Μνημονίου δεν είναι άλλη από την οργάνωση της «μαθητείας», δηλαδή της δωρεάν και ανασφάλιστης εργασίας των νέων. Όλες οι απολύσεις, τα κλεισίματα και οι συγχωνεύσεις αφορούν αποκλειστικά κοινωνικά δικαιώματα και υπηρεσίες που παραδίνονται στην κερδοσκοπία των ιδιωτών ή απλά καταργούνται. Παράλληλα επιδίωξη είναι η απαλλαγή της υποχρέωσης του κράτους από τις δαπάνες μόρφωσης της νέας γενιάς σε αυτούς τους τομείς, αλλά και η απόλυση καταρχήν 2.500 ειδικευμένων εκπαιδευτικών –προσφορά στην τρόικα για τον Ιούλιο. Διότι όπως τονίζει η κυβέρνηση «2.500 απολύσεις εκπαιδευτικών εντάσσονται στην δέσμευσή μας για 12.500 διαθεσιμότητες, εκ των οποίων 7.500 θα είναι εκπαιδευτικοί». Η κυβέρνηση τονίζει πως ο συμφωνημένος από το Φεβρουάριο του 2012 αριθμός των 15.000 υποχρεωτικών «αποχωρήσεων» τη διετία 2013 - 2014, αλλά και η κατανομή ανά έτος - 4.000 για το 2013 και 11.000 για το 2014 - παραμένει σταθερός.
Έπεται, λοιπόν, και συνέχεια... Οι συνάδελφοι που μπαίνουν στο στόχαστρο δεν κλείνουν τον κατάλογο, αλλά τον ανοίγουν. Ο μηχανισμός κατασκευής πλεονασμάτων δουλεύει μέρα νύχτα για να προστεθούν οι δήθεν υπεράριθμοι, οι «επίορκοι», οι χρόνια πάσχοντες, οι «ανάξιοι» της αξιολόγησης. Η απαράδεκτη διαβεβαίωση ότι οι «περίσσιοι» θα έχουν προτεραιότητα για να εργαστούν ως ωρομίσθιοι δε δείχνει τίποτα άλλο από το γεγονός ότι για την κυβέρνηση το μόνο που περισσεύει είναι η μόνιμη, σταθερή και ασφαλισμένη εργασία, στην εκπαίδευση και παντού. Αυτό επιβάλλει εξάλλου η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας στον ιδιωτικό τομέα. Ο κοινωνικός όλεθρος των «εθνοσωτήριων μνημονιακών κυβερνήσεων» κατόρθωσε 6 στους 10 πολίτες να μην μπορούν να πληρώσουν γιατρό, 4 στους 10 να έχουν τη δαπάνη για διατροφή, 6 στους 10 πολίτες που νοσούν δεν έχουν να πληρώσουν ούτε τα 5 ευρώ για εισαγωγή σε νοσοκομείο. «Ανάπτυξη» με ανεργία στο 30% και μισθούς στην καλύτερη περίπτωση 400 ευρώ... Αυτοί διαλύουν και την εκπαίδευση. Δεν παίρνει διορθώσεις, δε χωράει συζήτηση και διαπραγματεύσεις. Μόνο αγώνα για την ανατροπή.
Η συκοφάντηση των εκπαιδευτικών ως πλεονασματικών, ο μηδενισμός της προσφοράς τους, η απαξίωση της εργασίας τους έχει στόχο καταρχήν τους ίδιους. Να πειστούν ότι δεν αξίζουν, ότι δε θα υπάρχει αλληλεγγύη, ότι αν αγωνιστούν δε θα έχουν καμιά τύχη. Το είδαμε το έργο ξανά ενόψει της απεργίας που δεν έγινε στις εξετάσεις. Και δε θα κάνουμε το ίδιο λάθος. Η ΕΡΤ και το μαχητικό κίνημα αλληλεγγύης που αγκάλιασε τον αγώνα των εργαζομένων, έδειξε ότι ο λαός δεν στηρίζει την κυβέρνηση της κοινωνικής χρεοκοπίας. Οι αποφάσεις του πρόσφατου 16ου συνεδρίου της ΟΛΜΕ για κινητοποιήσεις μέσα στο καλοκαίρι και απεργία διαρκείας το Σεπτέμβρη δείχνουν το δρόμο που μπορεί να ενωθεί ο κλάδος.
Ξεκινάμε χωρίς να χάνουμε ούτε στιγμή. Όλοι στις συγκεντρώσεις, στις συνελεύσεις, στις κινητοποιήσεις στις περιφέρειες και στις διευθύνσεις, στις πλατείες και τα σχολεία. Κανείς εκπαιδευτικός δεν περισσεύει, καμιά απόλυση δεν θα γίνει αποδεκτή, κανένα παζάρι με την πολιτική της ανθρωποφαγίας. Υπερασπιζόμαστε το δημόσιο σχολείο και το κοινωνικό αγαθό της εκπαίδευσης, μαζί με γονείς, μαθητές, εργαζόμενους, όλη την κοινωνία. Οι απολύσεις εκπαιδευτικών δε θίγουν μόνο τους ίδιους. Θίγουν πρώτα και κύρια την ανάγκη για δημόσια δωρεάν, γενική, επαγγελματική εκπαίδευση για όλα τα παιδιά. Την αποφασιστική αυτή μάχη θα τη δώσουμε μαζί με τους εργαζόμενους στην ΕΡΤ, στην υγεία, στους δήμους, στις ΔΕΚΟ. Όλοι μαζί μπορούμε να γίνουμε η δύναμη που θα κερδίσει. Και για να κερδίσει πρέπει να βαδίσει από κοινού με όσους δίνουν αυτή τη στιγμή τη μάχη, στον Κατσέλη, στα Τσιμέντα Χαλκίδος, στους 2.500 σχολικούς φύλακες κ.α. ενάντια στις απολύσεις, για το μεροκάματο, για ζωή με αξιοπρέπεια.
Άμεσα πρέπει να συνεδριάσουν τα ΔΣ των ΕΛΜΕ και να οργανωθούν επιτροπές αγώνα, να είναι σε ετοιμότητα οι σύνεδροι του πρόσφατου συνεδρίου της ΟΛΜΕ ώστε να μπορεί να γίνει η έκτακτη σύγκλισή του στα πλαίσια των αποφάσεων που έλαβε.
Με αγώνα αποφασιστικό, συντονισμένο-διακλαδικό αγώνα, στηριγμένο στη δημοκρατία των γενικών συνελεύσεων, μπορούμε να νικήσουμε την κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ που θυσιάζει τις ζωές, τα δικαιώματα και το δημόσιο πλούτου για να γεμίζουν οι λογαριασμοί των τραπεζιτών και βιομηχάνων, της ΕΕ και των τοκογλύφων.
Στα νον πέιπερ της βρόμικης κυβερνητικής προπαγάνδας αναπαράγονται ψέματα για βελτίωση της εκπαίδευσης μέσα από τις απολύσεις. Στην πραγματικότητα πρόκειται για επιλογή διάλυσης της τεχνικής εκπαίδευσης, με κατάργηση των 46 από τις 110 ειδικότητες. Η προοπτική της για την εποχή του Μνημονίου δεν είναι άλλη από την οργάνωση της «μαθητείας», δηλαδή της δωρεάν και ανασφάλιστης εργασίας των νέων. Όλες οι απολύσεις, τα κλεισίματα και οι συγχωνεύσεις αφορούν αποκλειστικά κοινωνικά δικαιώματα και υπηρεσίες που παραδίνονται στην κερδοσκοπία των ιδιωτών ή απλά καταργούνται. Παράλληλα επιδίωξη είναι η απαλλαγή της υποχρέωσης του κράτους από τις δαπάνες μόρφωσης της νέας γενιάς σε αυτούς τους τομείς, αλλά και η απόλυση καταρχήν 2.500 ειδικευμένων εκπαιδευτικών –προσφορά στην τρόικα για τον Ιούλιο. Διότι όπως τονίζει η κυβέρνηση «2.500 απολύσεις εκπαιδευτικών εντάσσονται στην δέσμευσή μας για 12.500 διαθεσιμότητες, εκ των οποίων 7.500 θα είναι εκπαιδευτικοί». Η κυβέρνηση τονίζει πως ο συμφωνημένος από το Φεβρουάριο του 2012 αριθμός των 15.000 υποχρεωτικών «αποχωρήσεων» τη διετία 2013 - 2014, αλλά και η κατανομή ανά έτος - 4.000 για το 2013 και 11.000 για το 2014 - παραμένει σταθερός.
Έπεται, λοιπόν, και συνέχεια... Οι συνάδελφοι που μπαίνουν στο στόχαστρο δεν κλείνουν τον κατάλογο, αλλά τον ανοίγουν. Ο μηχανισμός κατασκευής πλεονασμάτων δουλεύει μέρα νύχτα για να προστεθούν οι δήθεν υπεράριθμοι, οι «επίορκοι», οι χρόνια πάσχοντες, οι «ανάξιοι» της αξιολόγησης. Η απαράδεκτη διαβεβαίωση ότι οι «περίσσιοι» θα έχουν προτεραιότητα για να εργαστούν ως ωρομίσθιοι δε δείχνει τίποτα άλλο από το γεγονός ότι για την κυβέρνηση το μόνο που περισσεύει είναι η μόνιμη, σταθερή και ασφαλισμένη εργασία, στην εκπαίδευση και παντού. Αυτό επιβάλλει εξάλλου η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας στον ιδιωτικό τομέα. Ο κοινωνικός όλεθρος των «εθνοσωτήριων μνημονιακών κυβερνήσεων» κατόρθωσε 6 στους 10 πολίτες να μην μπορούν να πληρώσουν γιατρό, 4 στους 10 να έχουν τη δαπάνη για διατροφή, 6 στους 10 πολίτες που νοσούν δεν έχουν να πληρώσουν ούτε τα 5 ευρώ για εισαγωγή σε νοσοκομείο. «Ανάπτυξη» με ανεργία στο 30% και μισθούς στην καλύτερη περίπτωση 400 ευρώ... Αυτοί διαλύουν και την εκπαίδευση. Δεν παίρνει διορθώσεις, δε χωράει συζήτηση και διαπραγματεύσεις. Μόνο αγώνα για την ανατροπή.
Η συκοφάντηση των εκπαιδευτικών ως πλεονασματικών, ο μηδενισμός της προσφοράς τους, η απαξίωση της εργασίας τους έχει στόχο καταρχήν τους ίδιους. Να πειστούν ότι δεν αξίζουν, ότι δε θα υπάρχει αλληλεγγύη, ότι αν αγωνιστούν δε θα έχουν καμιά τύχη. Το είδαμε το έργο ξανά ενόψει της απεργίας που δεν έγινε στις εξετάσεις. Και δε θα κάνουμε το ίδιο λάθος. Η ΕΡΤ και το μαχητικό κίνημα αλληλεγγύης που αγκάλιασε τον αγώνα των εργαζομένων, έδειξε ότι ο λαός δεν στηρίζει την κυβέρνηση της κοινωνικής χρεοκοπίας. Οι αποφάσεις του πρόσφατου 16ου συνεδρίου της ΟΛΜΕ για κινητοποιήσεις μέσα στο καλοκαίρι και απεργία διαρκείας το Σεπτέμβρη δείχνουν το δρόμο που μπορεί να ενωθεί ο κλάδος.
Ξεκινάμε χωρίς να χάνουμε ούτε στιγμή. Όλοι στις συγκεντρώσεις, στις συνελεύσεις, στις κινητοποιήσεις στις περιφέρειες και στις διευθύνσεις, στις πλατείες και τα σχολεία. Κανείς εκπαιδευτικός δεν περισσεύει, καμιά απόλυση δεν θα γίνει αποδεκτή, κανένα παζάρι με την πολιτική της ανθρωποφαγίας. Υπερασπιζόμαστε το δημόσιο σχολείο και το κοινωνικό αγαθό της εκπαίδευσης, μαζί με γονείς, μαθητές, εργαζόμενους, όλη την κοινωνία. Οι απολύσεις εκπαιδευτικών δε θίγουν μόνο τους ίδιους. Θίγουν πρώτα και κύρια την ανάγκη για δημόσια δωρεάν, γενική, επαγγελματική εκπαίδευση για όλα τα παιδιά. Την αποφασιστική αυτή μάχη θα τη δώσουμε μαζί με τους εργαζόμενους στην ΕΡΤ, στην υγεία, στους δήμους, στις ΔΕΚΟ. Όλοι μαζί μπορούμε να γίνουμε η δύναμη που θα κερδίσει. Και για να κερδίσει πρέπει να βαδίσει από κοινού με όσους δίνουν αυτή τη στιγμή τη μάχη, στον Κατσέλη, στα Τσιμέντα Χαλκίδος, στους 2.500 σχολικούς φύλακες κ.α. ενάντια στις απολύσεις, για το μεροκάματο, για ζωή με αξιοπρέπεια.
Άμεσα πρέπει να συνεδριάσουν τα ΔΣ των ΕΛΜΕ και να οργανωθούν επιτροπές αγώνα, να είναι σε ετοιμότητα οι σύνεδροι του πρόσφατου συνεδρίου της ΟΛΜΕ ώστε να μπορεί να γίνει η έκτακτη σύγκλισή του στα πλαίσια των αποφάσεων που έλαβε.
Με αγώνα αποφασιστικό, συντονισμένο-διακλαδικό αγώνα, στηριγμένο στη δημοκρατία των γενικών συνελεύσεων, μπορούμε να νικήσουμε την κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ που θυσιάζει τις ζωές, τα δικαιώματα και το δημόσιο πλούτου για να γεμίζουν οι λογαριασμοί των τραπεζιτών και βιομηχάνων, της ΕΕ και των τοκογλύφων.
