Καταπράσινα βουνά, οροπέδια, τα περίφημα ορεινά κατσίκια της περιοχής και πρόβατα που βόσκουν ελεύθερα. Στο χωριό Καρυά ο Θεοδόσης Μαυρόγιαννης συνεχίζει την ιστορία τον τυροκόμων της περιοχής παράγοντας τοπικό βαρελίσιο τυρί, την περίφημη γραβιέρα ,τη βουτυράτη μυζήθρα του , ανθότυρο και μία παραδοσιακή πρόβεια γιαούρτη που έχει ακουστεί και πέρα από την Ελλάδα..!!
Τα κατσίκια και τα πρόβατα είναι ιερά στα Χωριά», λένε και έχουν δίκιο. Στην άκρη του χωριού , ανάμεσα στην Αγριλίτσα και την Καρυά, λίγα μέτρα από τον ορεινό οικισμό του Αϊ-Γιώργη, το παραδοσιακό τυροκομείο του απέχει δυο βήματα από εκεί που βοσκούν τα ζώα.
Όλη μέρα ανασαίνουν το βουνίσιο αέρα από το Αρτεμίσιο και όταν διψάσουν πίνουν νερό από τις πολλές πηγές του τόπου μας. Το νερό μας είναι και "πηγή" ζωής για την περιοχή . Καθημερινά μας επισκέπτονται κάτοικοι του Άργους του Ναυπλίου και των χωριών εκεί που έχουν πρόβλημα με το νερό για να προμηθευτούν το διαμάντι της φύσης μας ,το ξακουστό νερό μας κατευθείαν γάργαρο από τη πηγή. Αυτό είναι και ο λόγος που το γάλα τους είναι τόσο πλούσιο και γευστικό». Στο χωριό άλλωστε, έχουν το δικό τους μπαϊράκι για την κτηνοτροφία. Τα περισσότερα ζουν σχεδόν ελεύθερα σκαρφαλώνοντας στα βουνά. «Κάθε μέρα το γάλα έρχεται φρέσκο, και αρχίζει η επεξεργασία».
Ο Θεοδόσης τις περισσότερες μέρες συμπληρώνει 12 με 15 ώρες δουλειά στο τυροκομείο μαζί με τον γιό του, Γιώργη. «Αν μου έλεγαν παλαιότερα ότι θα κάνω δικό μου τυροκομείο θα μου φαινόταν το λιγότερο απίθανο», ομολογεί. Χρόνια δούλευε στα τυροκομεία δεν φανταζόταν ότι κάποια στιγμή θα επέστρεφε για να ανοίξει το δικό του τυροκομείο. «Με τραβούσε, μετά από σκέψη το αποφάσισα, πίσω είχα 4 παιδιά και μια άξια γυναίκα για τα δύσκολα».
Ξεκίνησα το 2002 με αποσκευές τα μυστικά που αποκόμισα τόσα χρόνια στα τυροκομεία και αποφασίζουμε να προσανατολιστούμε στα ντόπια ποιοτικά τυριά. Όλα από πρόβειο ή γίδινο γάλα»
O κύκλος της αναγνώρισης
Τα πρώτα χρόνια ήταν πολύ δύσκολα: «Η παραγωγή ήταν μικρή. Συνεργαζόμαστε με 15-20 κτηνοτρόφους αλλά ο καθένας φέρνει 10-50 κιλά γάλα τη μέρα και η διάθεση γινόταν μόνο τοπικά». Σκέφτηκαν, λοιπόν, εκτός από το πρατήριο στο Άργος να ανοίξουν και ένα κατάστημα στην Αθήνα με την επωνυμία «Γαλακτοκομικά Καρυάς».
«Σιγά-σιγά, γίναμε γνωστοί από στόμα σε στόμα: όλο και περισσότεροι έρχονταν για τα παλαιωμένα κεφάλια του Τυροκομείου μας-όσο περισσότερο μένει το κεφάλι τόσο νοστιμεύει- το έπαιρναν μετανάστες που επέστρεφαν στην Γερμανία,στην Αυστραλία και στην Αμερική για την οικογένεια και με τον χρόνο, αποκτήσαμε μεγάλη πελατεία από την ευρύτερη περιοχή. Μέσα σε λίγα χρόνια είχαμε κάθε μέρα τηλέφωνα να στείλουμε κεφάλια τυρί από άκρη σε άκρη της Ελλάδας».
Παρόλο, όμως, που υπάρχει ένα δίκτυο για Άργος και Αθήνα, οι ποσότητες είναι μικρές. «Δεν προλαβαίνουμε να παλαιώσουμε τα κεφάλια. Σε τέσσερις - πέντε μήνες βγαίνουν στην αγορά και εξαφανίζονται πριν μπουν στα ράφια. Δίνουμε στους τουρίστες που περνούν κάθε καλοκαίρι από το χωριό και μέσα στο χειμώνα σε φίλους και γνωστούς που έχουμε χτίσει σχέσεις εδώ και χρόνια, αφού το τυρί μένει πολύ καιρό στο ψυγείο χωρίς να αλλοιώνεται». Και η αλήθεια είναι ότι αυτό είναι το μυστικό: φρέσκο γάλα από κατσίκια και πρόβατα που ζουν ελεύθερα στη φύση πίνοντας καθαρά νερά, καθαρός αέρας από το βουνό που ωριμάζει τα τυριά δίνοντάς το άρωμα και τη δροσιά του και μικρή παραγωγή που ελέγχεται σε κάθε στάδιο.
«Όταν ξεκίνησα αυτό είχα στο μυαλό μου: ένα παραδοσιακό τυροκομείο στο βουνό. Μπορεί να μη βγαίνει μεγάλο κέρδος αλλά η ποιότητα χτίζει το όνομά μας και αυτό είναι η απόδειξη ότι τα καταφέραμε».
