Το παραδοσιακό αυτό πανηγύρι έχει ιστορία πολλών δεκαετιών και παλαιότερα που οι άνθρωποι της περιοχής μας ήταν απομονωμένοι ακόμα και από τον υπόλοιπο Νομό ήταν μια από τις λίγες ευκαιρίες που είχαν προκειμένου να βρεθούν, να ανταλλάξουν ή να πουλήσουν τα προϊόντα τους και τα ζώα τους.
Ζωτικής επομένως σημασίας η εμποροπανήγυρη-ζωοπανήγυρη στα Κιόνια μένει στη μνήμη μας για τους ατέλειωτους πάγκους με κάθε λογής εμπόρευμα, για τις άφθονες ψητές γουρνοπούλες, τις παγωμένες μπύρες στα βαρέλια με πάγο και βέβαια για τις πολλές ορχήστρες (τα κλαρίνα) που ο αέρας αναμίγνυε μεταξύ τους σε ένα βουητό κλαρίνου που έμεινε στη σκέψη μας και έτσι θύμιζε και οριοθετούσε το πανηγύρι …
Η πώληση των ζώων αντικαταστάθηκε σήμερα με την πώληση κάθε είδους γεωργικού μηχανήματος (τρακτέρ κτλ.) και όχι μόνο, αλλά εξακολουθεί να διαθέτει την πρωτόλεια αξία της συνεύρεσης των ανθρώπων της εμπορικής συναλλαγής αλλά και της διασκέδασης.
Να πούμε επίσης ότι τα παλαιότερα χρόνια πολλοί συγχωριανοί μας συμμετείχαν ενεργά στο πανηγύρι στα Κιόνια είτε πουλώντας ζώα, είτε ψήνοντας τις δικές τους γουρνοπούλες, (όπως παρακάτω στη φωτογραφία η Τασία Τ. Σπυρίδων το 1962) είτε βέβαια συμμετέχοντας απλά στα εορταστικά δρώμενα.
Να πούμε επίσης ότι τα παλαιότερα χρόνια πολλοί συγχωριανοί μας συμμετείχαν ενεργά στο πανηγύρι στα Κιόνια είτε πουλώντας ζώα, είτε ψήνοντας τις δικές τους γουρνοπούλες, (όπως παρακάτω στη φωτογραφία η Τασία Τ. Σπυρίδων το 1962) είτε βέβαια συμμετέχοντας απλά στα εορταστικά δρώμενα.
