Μιας παρακμής που την ονόμασαν «πρόοδο», «εκσυγχρονισμό», «μεταρρύθμιση».
Το σχέδιό τους ξεκίνησε να εφαρμόζεται στις αρχές της «άγριας» δεκαετίας του 1990 για να περάσει στην τελική του φάση 20 χρόνια μετά, με τους Κωστάκηδες, τους Γιωργάκηδες, τους Αντωνάκηδες και τα μνημόνια.
Σ΄αυτά τα είκοσι χρόνια έκαναν τα πάντα για να ξεχάσεις ποιος είσαι:
α) Σου είπαν ότι έννοιες όπως πατρίδα είναι «κακό» πράγμα, ξεπερασμένες, δύσοσμες όπως οι παρατημένες βιβλιοθήκες.
β) Σου είπαν ότι με την πολιτική ασχολούνται μόνο οι άχρηστοι και σε έπεισαν σε τέτοιο βαθμό που άφησες, εσύ άφησες, την πολιτική στους άχρηστους.
γ) Σου έδωσαν μια πιστωτική κάρτα και σε αμόλυσαν να ζήσεις το «Sex & The City», το «Beverly Hills» και κάθε άλλη μυθοπλασία με δανεικά λεφτά, σκοπός τους δεν ήταν να τα επιστρέψεις, αλλά να τους χρωστάς για πάντα.
Τον έρωτα και τα συναισθήματα στα «δίδαξαν» ως παλιομοδίτικα, οι παρτούζες, τα όργια, τα μπρος και πίσω «κρέας μπαίνει, κρέας βγαίνει», οι ηδονές και τα ά-λογα πάθη ήταν η «δημοσιογραφία» του Cosmopolitan, του ΚΛΙΚ (και όλης αυτής της «σχολής») που «δημιούργησε» ο κάθε σεξουαλικά καταπιεσμένος και κομπλεξικός χωριάτης που ήρθε στην Αθήνα να γίνει εκδότης και να διαφθείρει μια ολόκληρη κοινωνία για να μην είναι μόνος στο βούρκο του!
Κι ενώ σε βύθιζαν στην απληστία της κατανάλωσης και του αχαλίνωτου σεξ, στο γιαπισμό και σε κάθε είδους ανηθικότητα (δημόσια και ιδιωτική), την ίδια ώρα είχαν ενεργοποιήσει την ωρολογιακή βόμβα που θα έσκαγε ως «οικονομική κρίση» για να σε μετατρέψουν από «Ευρωπαίο», όπως σου έλεγαν ότι έπρεπε να γίνεις, σε τριτοκοσμικό δούλο τους, σε ένα ανδράποδο!
Χάσαμε τους εαυτούς μας, χάσαμε το Μέτρο, χάσαμε τις ψυχές μας…
Παραφουσκωμένοι από απληστία και ύβρη (αλαζονεία) σαν μπαλόνι μας άφησαν να πάμε ψηλά και τώρα, στην ελεύθερη πτώση μας ακόμα δεν έχουμε βρει πάτο!
Διαπιστώσεις, θα μου πείτε και θα ζητήσετε λύσεις…
Αυτοκριτική θα σας πω και σε ό,τι αφορά τις λύσεις; Αυτές είναι γραμμένες στα βιβλία των φιλοσόφων, των προγόνων σας, όσοι ακόμα μπορείτε να διαβάσετε ελληνικά (γιατί και τη γλώσσα μας φρόντισαν να καταστρέψουν) ψάξτε να τις βρείτε. Κανένας δεν θα σας σώσει, «ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη», κι αν όντως θέλετε να ελευθερωθείτε αυτό πρώτα πρέπει να το πετύχετε μέσα στα συγχυσμένα και θολωμένα από την άγνοια και την απαιδευσιά (του σύγχρονου «εκπαιδευτικού» μας συστήματος) μυαλά σας.
Αλλιώς, όσες λύσεις σας πω εγώ ή όποιος άλλος, στο βρόντο θα πάνε… Γιατί τόσο εγώ, όσο και ο όποιος άλλος, που δεν έχουμε τη δυνατότητα να σας «λύσουμε» τα προβλήματα όπως σας έμαθαν τόσο καιρό, με ρουσφέτια και λαμογιές, με κομπίνες και επιχορηγήσεις – επιδοτήσεις, θα σας είμαστε εντελώς άχρηστοι εάν εσείς δεν ξαναγίνετε άνθρωποι και Έλληνες, Έλληνες της ημετέρας Παιδείας μετέχοντες…
Στέφανος Μυτιληναίος
Τον έρωτα και τα συναισθήματα στα «δίδαξαν» ως παλιομοδίτικα, οι παρτούζες, τα όργια, τα μπρος και πίσω «κρέας μπαίνει, κρέας βγαίνει», οι ηδονές και τα ά-λογα πάθη ήταν η «δημοσιογραφία» του Cosmopolitan, του ΚΛΙΚ (και όλης αυτής της «σχολής») που «δημιούργησε» ο κάθε σεξουαλικά καταπιεσμένος και κομπλεξικός χωριάτης που ήρθε στην Αθήνα να γίνει εκδότης και να διαφθείρει μια ολόκληρη κοινωνία για να μην είναι μόνος στο βούρκο του!
Κι ενώ σε βύθιζαν στην απληστία της κατανάλωσης και του αχαλίνωτου σεξ, στο γιαπισμό και σε κάθε είδους ανηθικότητα (δημόσια και ιδιωτική), την ίδια ώρα είχαν ενεργοποιήσει την ωρολογιακή βόμβα που θα έσκαγε ως «οικονομική κρίση» για να σε μετατρέψουν από «Ευρωπαίο», όπως σου έλεγαν ότι έπρεπε να γίνεις, σε τριτοκοσμικό δούλο τους, σε ένα ανδράποδο!
Χάσαμε τους εαυτούς μας, χάσαμε το Μέτρο, χάσαμε τις ψυχές μας…
Παραφουσκωμένοι από απληστία και ύβρη (αλαζονεία) σαν μπαλόνι μας άφησαν να πάμε ψηλά και τώρα, στην ελεύθερη πτώση μας ακόμα δεν έχουμε βρει πάτο!
Διαπιστώσεις, θα μου πείτε και θα ζητήσετε λύσεις…
Αυτοκριτική θα σας πω και σε ό,τι αφορά τις λύσεις; Αυτές είναι γραμμένες στα βιβλία των φιλοσόφων, των προγόνων σας, όσοι ακόμα μπορείτε να διαβάσετε ελληνικά (γιατί και τη γλώσσα μας φρόντισαν να καταστρέψουν) ψάξτε να τις βρείτε. Κανένας δεν θα σας σώσει, «ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη», κι αν όντως θέλετε να ελευθερωθείτε αυτό πρώτα πρέπει να το πετύχετε μέσα στα συγχυσμένα και θολωμένα από την άγνοια και την απαιδευσιά (του σύγχρονου «εκπαιδευτικού» μας συστήματος) μυαλά σας.
Αλλιώς, όσες λύσεις σας πω εγώ ή όποιος άλλος, στο βρόντο θα πάνε… Γιατί τόσο εγώ, όσο και ο όποιος άλλος, που δεν έχουμε τη δυνατότητα να σας «λύσουμε» τα προβλήματα όπως σας έμαθαν τόσο καιρό, με ρουσφέτια και λαμογιές, με κομπίνες και επιχορηγήσεις – επιδοτήσεις, θα σας είμαστε εντελώς άχρηστοι εάν εσείς δεν ξαναγίνετε άνθρωποι και Έλληνες, Έλληνες της ημετέρας Παιδείας μετέχοντες…
Στέφανος Μυτιληναίος
