H τήρηση ενός υγιεινού διαιτολογίου αποτελεί προϋπόθεση για καλή υγεία
«Πρόκειται για τις εποχικές ιώσεις, οι οποίες οφείλονται σε μια ομάδα γνωστών ιών», σημειώνει στο «Εθνος – Υγεία» ο καθηγητής Παιδιατρικής κ. Δημήτρης Καφετζής. Σύμφωνα με τον καθηγητή, οι ιώσεις αυτές ξεκινούν κάθε χρόνο -ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες- από τον Οκτώβριο και διαρκούν έως τον Δεκέμβριο. Ο βασικότερος τρόπος αντιμετώπισης των ιώσεων -τονίζει- είναι η υπομονή και η ανακούφιση των συμπτωμάτων: «Οταν υπάρχει διάρροια και εμετοί, ο ασθενής πρέπει να υδατώνεται, ώστε να αναπληρώνει τα χαμένα υγρά. Οταν έχει συνάχι, πρέπει να διατηρεί τη μύτη ανοικτή και καθαρή».
Η πρόληψη των ιώσεων μπορεί να επιτευχθεί κυρίως με την τήρηση των κανόνων ατομικής υγιεινής. Πλένουμε τακτικά τα χέρια μας και αποφεύγουμε να πιάνουμε τα μάτια ή τη μύτη. Τα παιδιά που έχουν νοσήσει είναι καλό να μένουν στο σπίτι, προκειμένου να μην κολλήσουν τους συμμαθητές τους. Φάρμακα -και ειδικά αντιβιοτικά- δεν πρέπει να λαμβάνονται, παρά μόνον κατόπιν ιατρικής οδηγίας.
Οι ιοί που μας ταλαιπωρούν αυτή την εποχή είναι οι εξής:
Οι εντεροϊοί και οι ροταϊοί, οι οποίοι προκαλούν γαστρεντερικές διαταραχές, όπως εμετούς και διάρροια. Οι ιοί Norwalk αποτελούν μια ομάδα και προκαλούν γαστρεντερικές διαταραχές, με πυρετό και πόνο στην κοιλιά. Οι ρινοϊοί ευνοούνται από τις εναλλαγές της θερμοκρασίας και προσβάλλουν άτομα που ιδρώνουν και ξεϊδρώνουν. Το βασικό τους σύμπτωμα είναι το μπούκωμα και η ρινική καταρροή. Ο αναπνευστικός συγκυτιακός ιός είναι ιδιαίτερα απειλητικός για βρέφη και νήπια και μπορεί να προκαλέσει βρογχιολίτιδα και λαρυγγίτιδα. Οι αδενοϊοί είναι παρόντες ολόκληρο τον χρόνο και εκδηλώνονται με πονόλαιμο, σαν αμυγδαλίτιδα. Οι ιοί της παραϊνφλουέντσας προκαλούν συμπτώματα, τα οποία είναι παρόμοια με εκείνα της γρίπης (ρινική έκκριση, πυρετό, βήχα, λαρυγγίτιδα). Διαρκούν, όμως, λιγότερο, καθώς η ταλαιπωρία δεν ξεπερνά συνήθως τις τέσσερις μέρες.
Πώς μεταδίδονται
Ποιες είναι οι διαφορές και οι ομοιότητες της γρίπης και του απλού κρυολογήματος
Υπάρχει μια σύγχυση με τον όρο «γρίπη». Τον χειμώνα πολλοί άνθρωποι, όταν λένε ότι έχουν «γρίπη», εννοούν το κοινό κρυολόγημα. Η σύγχυση αυτή γίνεται διότι η γρίπη και το κοινό κρυολόγημα έχουν αρκετά κοινά συμπτώματα.
Η μεγάλη διαφορά όμως είναι ότι ο ιός της γρίπης μπορεί να προκαλέσει, σε αντίθεση με τους άλλους ιούς που προκαλούν γριπώδη συνδρομή, μεγάλες επιδημίες ή και πανδημίες με πολλούς θανάτους.
Ο όρος «γρίπη» πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο για την ασθένεια που προκαλεί ο ιός της γρίπης.
Aν και για το κοινό κρυολόγημα ευθύνεται ένας μεγάλος αριθμός διαφορετικών ιών (αδενοϊοί, παραμυξοϊοί, ρινοϊοί, εντεροϊοί, coxsakie) η συμπτωματολογία είναι σχεδόν ίδια.
Μετά από το κρυολόγημα αναπτύσσεται ανοσία μικρής διάρκειας έναντι του ιού που το προκάλεσε, αλλά όχι έναντι των άλλων ιών που προκαλούν επίσης κοινό κρυολόγημα. Επομένως, στη διάρκεια του χειμώνα μπορεί να υπάρχουν αλλεπάλληλα κοινά κρυολογήματα από διαφορετικούς ιούς.
Πώς μεταδίδεται το κρυολόγημα; Παλαιότερα, υπήρχε η άποψη ότι οφείλεται σε έκθεση σε κρύο καιρό. Η αλήθεια είναι ότι τον χειμώνα η συγκέντρωση ανθρώπων σε κλειστούς χώρους που δεν εξαερίζονται σωστά ευνοεί τη μετάδοση των ιών που είναι υπεύθυνοι για το κοινό κρυολόγημα. Οι περισσότεροι από τους ιούς που προκαλούν λοιμώξεις του αναπνευστικού μεταδίδονται με αποξηραμένα σταγονίδια της αναπνοής, σάλιου ή άλλων εκκριμάτων. Σημαντική οδός μετάδοσης είναι η αποξηραμένη βλένη στα μαντίλια.
Τα χέρια, επίσης, των νοσούντων αποτελούν μέσω της χειραψίας συχνό τρόπο μεταδόσεως σε υγιείς. Μετά από χειραψία με πάσχοντα γίνεται αυτοενοφθαλμισμός στο πρόσωπο (στόμα, μάτια, μύτη) που μεταφέρει τον ιό στις ανώτερες αναπνευστικές οδούς. Το πλύσιμο των χεριών αποτελεί κύριο προληπτικό μέσο, προκειμένου να αποφευχθεί η επέκταση της λοίμωξης.
