Φρειδερίκου Σπυριδούλας
Δεν είναι όλες οι αισθήσεις ταυτισμένες με την αμαρτία. Ας μιλήσουμε για τη γεύση. Θα ήταν ίσως αμαρτία, αν έδινε μόνο ηδονή. Αλλά η γεύση είναι συνυφασμένη με την τροφή που είναι αναγκαία για να ζήσουμε. Αρα ας αφήσουμε στην άκρη τη γεύση κι ας περιοριστούμε στο φαγητό που πρέπει να γεμίζει το στομάχι μας, ας είναι πέτρες, ας είναι σαπούνι αντί για φέτα, ας είναι σκουπίδια.
Η ελίτ της ελληνικής κοινωνίας μας αλλά και της αλλοδαπής μπορούν να γεύονται χαβιάρι μπελούγκα, να πίνουν καλό παλιό κρασί , να ζούν σε ήσυχες βίλλες , να προσποιούνται ότι βοηθούν την Ελλάδα του σήμερα και μάλλον θα περιμένουν να τούς ευχαριστήσουμε κιόλας ...Δεν μας λείπει ούτε το χαβιάρι ούτε το κρασί. Γιατί είναι κρίση, είναι φτώχεια και μας λείπει το ψωμί.
Το αστείο είναι ότι αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι που είναι γέννημα- θρέμμα τών ΜΜΕ δηλαδή της ιδιωτικής εξουσίας που συμπορεύεται αρμονικά με την κρατική εξουσία, μάς προτείνουν τί θα φάμε και πώς θα ζήσουμε. Κοινότοπο θα μου πείτε. Το γνωρί ζω και το επαναλαμβάνω γιατί όπως μαθαίναμε όταν ήμασταν παιδιά, η επανάληψη είναι πηγή μάθησης. Τώρα η επανάληψη ίσως να γίνει πηγή αφύπνισης...
Χάρις σ’αυτόν λοιπόν τον δεσμό, εμείς θα πρέπει με την πλύση εγκεφάλου που μάς κάνουν με την διαφήμηση τής χαρωπής νοικοκυράς, με τα καλοθρεμμένα παιδιά, να υποκύψουμε στην αγορά προίόντων από την συγκεκριμένη εταιρεία, που ναι μεν έδωσε την ευκαιρία σε πολλούς να βρούν μεροκάματο, αλλά κυρίως στην εταιρεία, που οφείλει να είναι ‘’υπερήφανη ‘’ για την πρώτη Πανευρωπαική απεργία των εργαζομένων της, με σύνθημα ΟΧΙ ΔΕΥΤΕΡΗ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ (απλήρωτοι εδώ και μήνες και κάτω από άδικες συνθήκες εργασίας).
Εκείνοι λοιπόν χρησιμοποιώντας την εξουσία τών ΜΜΕ μπορούν να πουλάνε στον λαουτζίκο σε λογική τιμή τα μουχλιασμένα μελομακάρουνα και τα κρουασάν, να τούς κατάσχουν τα γιαούρτια, να τα αποσύρουν με αποφάσεις του ΕΦΕΤ και να συνεχίζουν απτόητοι να κάνουν τηλεοπτικές εκπομπές και να διαφημίζονται.. Γιατί; Επειδή είναι κρίση, είναι φτώχεια...Βέβαια η διαφημιζόμενη εταιρία, οι συνεργάτες-καναλάρχες και οι λοιποί’’ προύχοντες’’, υποθέτω ότι θα γεύτηκαν μελομακάρουνα Παρλιάρου, θα καταβρόχθισαν γιαούρτι βιολογικό, κατευθείαν από τη στάνη, -είναι βλέπεις της υγιεινής διατροφής - και χορτασμένοι θα απολύουν υπαλλήλους που είχαν το θράσος και την αναίδεια να ζητήσουν Δώρο Χριστουγέννων.
Εμείς λοιπόν θα καταναλώσουμε τα φτηνά προιόντα τής διαφημιζόμενης εταιρίας, με τη χαρωπή νοικοκυρά, γιατί είναι κρίση, είναι φτώχεια και επιπλέον γιατί είμαστε εξοικειωμένοι με τα ληγμένα αφού το ίδιο το κράτος είχε φροντίσει να τα απενοχοποιήσει. Μα και τι έγινε; Τα ληγμένα είναι φτηνά και δεν πρόκειται να πεθάνει κανείς. Πώς κάνετε έτσι; Δεν θα ανησυχούσαμε βέβαια άν τα τρώγαμε μαζί. Οχι τα λεφτά... Τα ληγμένα και τα σάπια. Αλλά δυστυχώς τα τρώμε όπως ανέφερα παραπάνω μόνοι μας.
Λέτε να είναι αμαρτία η γεύση και γι’αυτό να μας τιμωρούν;
