Συγκινητική ομιλία του Δημάρχου
Μια ξεχωριστή ημέρα για το Άργος και το δήμο συνολικά ο Αγιασμός της Σχολής Τουριστικών Επαγγελμάτων Πελοποννήσου την Τετάρτη 30/1/2013. Σηματοδοτεί την αλλαγή πορείας του τόπου μας στον τομέα του Τουρισμού και της «επένδυσης» του δήμου συνολικά στην εκπαίδευση.
Ένα όνειρο ετών για τον τόπο μας, πήρε «σάρκα και οστά» με τις πρωτοβουλίες του δήμου και του Δημάρχου κ. Δημήτρη Καμπόσου προσωπικά.
Κατά την τελετή του αγιασμού ,εκτός του κ. Δημάρχου , παραβρέθηκαν ο κ. Αναστάσιος Λιάσκος, Γενικός Γραμματέας Τουρισμού, η Διευθύντρια Τουριστικής Πολιτικής Υπ. Τουρισμού κα. Κων/να Μπόγρη και ο κ. Λοίζος Σορωνιάτης τέως πρόεδρος ΟΤΕΚ, οι οποίοι δήλωσαν εντυπωσιασμένοι από τις εγκαταστάσεις της σχολής και επεσήμαναν την συνδρομή του δήμου για την εύρυθμη λειτουργία αυτής . Αναφέρθηκαν με θερμά λόγια στις άοκνες προσπάθειες του Δημάρχου για την εγκατάσταση της σχολής στο Άργος και ανήγγειλαν την αναβάθμισή της σε Σχολή Τουριστικών Επαγγελμάτων Πελοποννήσου.
Ακολούθως πραγματοποιήθηκε ξενάγηση στις νέες εγκαταστάσεις και στα υπό κατασκευή εργαστήρια. Ο Δήμος Άργους – Μυκηνών τίμησε την κα Μπόγρη και τον κ. Σορωνιάτη με το Μετάλλιο του Αστέρα του Δήμου μας.
Συγκινημένος ο Δήμαρχος Άργους – Μυκηνών κ. Δημήτρης Καμπόσος ανέφερε:
«Είναι στιγμές στη ζωή του ανθρώπου που χαράζονται πολύ βαθιά στη μνήμη του, ανεξίτηλα θα έλεγα, και τις κουβαλάει για όλη του τη ζωή. Μία ημέρα με ιδιαίτερη φόρτιση και συγκίνηση είναι η σημερινή . Έχει σηματοδοτηθεί ένας άλλος καιρός σε αυτή την πόλη, το Άργος , των 5.000 χρόνων συνεχούς κατοίκησης . Την πόλη των Δαναών που ύμνησε ο Όμηρος, που το όνομά τους οδηγούσε όλους τους Έλληνες. Αυτή την Ελλάδα, που εσείς θα οδηγήσετε, όντας στελέχη της βαριάς βιομηχανίας της , που είναι ο τουρισμός, για να φέρετε αυτά που πρέπει στην πατρίδα μας. Σε μια πατρίδα που πονάει, σε μια πατρίδα που υποφέρει, σε μια πατρίδα που ναι μεν γονατίζει, αλλά δεν προσκυνάει. Ναι μεν λυγίζουν τα γόνατά της, αλλά δεν πρόκειται ποτέ να σκύψει το κεφάλι της, γιατί έχει ανθρώπους σαν και εσάς. Γιατί έχει ανθρώπους με αυτό το αγέρωχο βλέμμα, που έτσι κοιτούσαν από παλιά και έτσι θα κοιτάζουν και στο μέλλον.
![]()
Αγαπητά μου παιδιά, προέρχομαι από το χώρο της εκπαίδευσης, πριν γίνω δήμαρχος υπήρξα διευθυντής στο 1ο Λύκειο Άργους. Θεωρώ ότι η εκπαίδευση σε ένα εκπαιδευτικό ίδρυμα, σε ένα κτίριο, θα πρέπει να είναι αντάξια αυτού που σπουδάζουν. Εμείς ανοίξαμε ό,τι πολυτιμότερο είχαμε και το δώσαμε σε εσάς, γιατί ήξερα από την πρώτη στιγμή ότι θα το σεβαστείτε με το παραπάνω. Κανείς δεν ξεχνά ποτέ τον τόπο που σπούδασε, γιατί είναι συνδεδεμένος με ιδιαίτερες στιγμές της ζωής του. Είναι ωφέλιμο αυτό για τον τόπο μας. Οι δήμαρχοι έρχονται και φεύγουν, η Ιστορία όμως προχωρά μπροστά. Η Πατρίδα μας πριν από εκατό χρόνια μεγάλωνε, πήρε τη Μακεδονία, τη Θράκη. Η Πατρίδα μας το 2012-13 συρρικνούται, υποφέρει, βασανίζεται, έφτασε στα πρόθυρα της καταστροφής.
![]()
Δεν θα ξεχάσω ένα Σάββατο πρωί, όταν ήρθαν οι καθηγητές σας, με μία αγωνία στο πρόσωπο και με ρώτησαν αν υπάρχουν χώροι στο Άργος για να έρθει η Σχολή, διότι , όπως μου εξέθεσαν , μετά από την οδηγία του Υπουργείου έπρεπε να σταματήσει να λειτουργεί, διότι είχε υπέρογκα έξοδα, όπως τα ενοίκια που πλήρωνε . Είπα, βεβαίως και έχουμε χώρους, πολλούς χώρους και είναι πολύ αξιόλογοι κατάλληλοι να στεγαστούν εκπαιδευτήρια. Άρχισα, λοιπόν, μία περιήγηση μέσα στην πόλη. Ένα κτίριο σημαντικό, ίσως από τα σημαντικότερα κτίρια, που δεν έχει τιμή και αν θελήσει κάποιος να το αγοράσει ή να πάρει προσφορά, δεν μπορεί να του δοθεί. Είναι ένα κτίριο κόσμημα, μία ιστορία ολόκληρη.
![]()
Σε αυτό το κτίριο προβλήθηκαν πράγματα στο παρελθόν, πραγματοποιήθηκαν δράσεις. Έχει ιστορία το κτίριο Κωνσταντόπουλου και η αίθουσα της Κατίνας Παξινού, στην οποία βρισκόμαστε, αυτής της μεγάλης κυρίας του ελληνικού θεάτρου. Ήταν ανιψιά του Κωνσταντόπουλου και πολλά καλοκαίρια περνούσε σε αυτό το αρχοντικό. Βλέπετε κάθε μέρα από το παράθυρο, δίπλα, κάποιους άλλους, που ήταν πριν από εμάς εδώ. Βλέπετε αυτά που καταμεσής στη στράτα μας, τα μισοσπασμένα αγάλματα και οι πέτρες, μας δείχνουν καθαρά την καταγωγή μας. Αυτή η καταγωγή μας υπενθυμίζει ότι οι Έλληνες τον θεό των θεών, τον έλεγαν Ξένιο Δία. Ήταν αφιερωμένος στους ξένους, στη φιλοξενία. Αυτή τη φιλοξενία θα κληθείτε να υπηρετήσετε εσείς, γιατί δεν είναι μόνο επάγγελμα, είναι και λειτούργημα. Το χαμόγελό σας είναι η μεγαλύτερη προίκα και το μεγαλύτερο όπλο σας. Η ευγένειά σας και η καθαρότητα του βλέμματος και των ρούχων που φοράτε, είναι εκείνα που θα σας ανοίγουν δρόμους και θα σηματοδοτούν την πορεία του τουρισμού της πατρίδας μας. Σαν στελέχη υψηλόβαθμα σε αυτήν την ατμομηχανή που θα σύρει την οικονομία της Πατρίδας, σας υποδέχομαι σε αυτόν τον τόπο. Είστε η πρώτη χρονιά και με τα καλύτερα αισθήματα, μέσα από την ψυχή μου, θέλω αυτή η σχολή να μεγαλουργήσει. Θέλω να πάει μπροστά, θέλω αυτή η σχολή να συνεχίσει και όχι εκατόν εξήντα, διακόσιοι και παραπάνω σπουδαστές να έρθουν ακόμα.
![]()
Έχουμε και άλλα κτίρια και άλλους χώρους, να υποδεχθούμε όλους εσάς, και να τους ξαναδώσουμε στην κοινωνία. Να μην ξεχάσουν ποτέ όμως ότι σπούδασαν , στην αρχαιότερη συνεχώς κατοικούμενη πόλη της Ευρώπης, στο Άργος. Από εδώ ξεκίνησε ο πολιτισμός και αυτόν θα κληθείτε να υπερασπιστείτε στο μέλλον, εκεί που θα δουλέψετε. Είμαι σίγουρος ότι οι σπουδαστές από όλες τις σχολές έχουν δύο ερωτηματικά: «Θα βρω δουλειά;», «Τι δουλειά θα κάνω;». Εσείς, πρώτον, έχετε προσδιορίσει τι δουλειά θα κάνετε και είμαι σίγουρος, είμαι πεπεισμένος, ότι στο χώρο σας υπάρχει δουλειά, υπάρχει μεροκάματο, υπάρχει εκείνο που με αγωνία σήμερα στα μάτια τους ψάχνουν οι συνομήλικοί σας. Εάν έλεγα ότι δεν είμαι συγκινημένος, εάν έλεγα ότι δεν είναι βαριά η ατμόσφαιρα για εμένα, έτσι όπως την αισθάνομαι, γιατί υπάρχει μία μεγάλη παρακαταθήκη που πρέπει οπωσδήποτε να υπερασπιστούμε, θα έλεγα ψέματα.
![]()
Εμείς σας φέραμε, αλλά αυτή τη στιγμή εκκρεμεί το μαγειρείο, που χρειάζεται το εκπαιδευτήριο για να μπορέσετε εσείς να κάνετε αυτά που πρέπει. Ακούστε παιδιά, αυτά που ετοιμάζουμε στο παλιό μεταξουργείο, ένα κτίριο χτισμένο με πέτρα, το οποίο αναστηλώνουμε, θα σας πω ότι έχουμε περάσει από σαράντα κύματα, από όλους εκείνους τους περίεργους ανθρώπους, οι οποίοι πολεμάνε την ανάπτυξη αυτού του τόπου και το λέω έτσι ξεκάθαρα, όπως έμαθα στη ζωή μου να μιλάω. Να κοιτάζω ίσια στα μάτια και να λέω την αλήθεια. Αυτός ο πόλεμος που είναι ενάντια στην πατρίδα μου, το Άργος, να είστε σίγουροι ότι δεν θα κάμψει σε καμία περίπτωση τις δυνάμεις μας για να φτάσουμε εκεί που πρέπει. Και θα φτάσουμε εκεί που πρέπει, γιατί όπως έλεγε και ο Αννίβας, εκεί που δεν υπάρχει δρόμος, εμείς τον δημιουργούμε. Να είστε σίγουροι ότι σε λίγο καιρό τα σύγχρονα μαγειρεία θα είναι εκεί και δίπλα ακριβώς θα είναι ένα αμφιθέατρο, χωρητικότητας διακοσίων πενήντα, ίσως και παραπάνω, ανθρώπων, με μία εκπληκτική αίθουσα, η οποία θα είναι για όλες τις δράσεις που θα θέλετε εσείς και η πόλη κατ’ επέκταση να πραγματοποιήσει. Μέχρι σήμερα στην πόλη μας υπάρχει μόνο ένας χώρος, που κάποιος ευπατρίδης, ο Μπουσουλόπουλος, δημιούργησε το 1934. Ζήσαμε και ζούμε με αυτόν πλέον όμως θα υπάρχει και ο νέος χώρος που δημιουργούμε και ο οποίος θα σας δοθεί προς χρήση τις πρωινές ώρες .
Παιδιά μου, σας καλωσορίζω , αλλά να σας θυμίσω κάτι και να το έχετε μπροστά σας κάθε φορά. Ένας λαός, έλεγαν οι Γάλλοι, θεωρείται πολιτισμένος, ανάλογα με το νερό και το σαπούνι που καταναλώνει. Εγώ έλεγα στα παιδιά στο σχολείο, τότε, ότι ένας άνθρωπος θεωρείται πολιτισμένος όταν ξέρει να χρησιμοποιεί τρεις λέξεις: συγγνώμη, ευχαριστώ και συγχαρητήρια. Αυτή είναι η λεβεντιά της φυλής μας , να μπορείς να πεις αυτές τις τρεις λέξεις. Υπάρχουν βέβαια και μερικοί άνθρωποι που ντρέπονται και αισθάνονται ότι κονταίνουν όταν τις λένε.
Σήμερα θα ήθελα ως εκπρόσωπος του Δήμου Άργους – Μυκηνών, αφού σας καλωσόρισα και σας ευχήθηκα μέσα από την ψυχή μου, να έχετε ό,τι καλύτερο στη ζωή σας και στις σπουδές σας , να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ kai να τιμήσω δύο ανθρώπους που ναι μεν έκαναν πρώτα το καθήκον τους αλλά η κίνησή τους και η υπογραφή τους ήταν εκείνη που έφερε τη Σχολή στο Άργος. Το Άργος, λοιπόν, θα τιμήσει με το μετάλλιο του αστέρα, τη μεγαλύτερη διάκριση που μπορούμε να δώσουμε, τον κ. Λοίζο Σορωνιάτη και την κα Κωνσταντίνα Μπόγρη, εκφράζοντας και με τον τρόπο αυτό την εκτίμησή του και τις ευχαριστίες του στα άτομα αυτά. »
