Πανηγυρικά εορτάστηκε η μνήμη του Ιερομάρτυρα Αγίου Χαραλάμπους στο Βυζαντινό μοναστήρι της Ζωοδόχου πηγής στην Άρια Ναυπλίου.
Ένα από τα παρεκκλήσια του είναι αφιερωμένο στον Άγιο Χαράλαμπο, μάλιστα από έρευνες των αρχαιολόγων έχει διαπιστωθεί πως το παρεκκλήσιο αυτό, που είναι εσωτερικά του μοναστηρίου , είναι παλαιότερο του καθολικού της Μονής , η οποία χτίσθηκε το 1149 μχ. Τον πανηγυρικό εσπερινό τέλεσε ο ιεροκήρυκας της Μητροπόλεως Αργολίδος π. Χρυσόστομος Παπουλέσης.
Αγία Μονή
Απέχει 3 χιλιόμετρα από το Ναύπλιο. Ιδρύθηκε το 1144 από τον επίσκοπο Άργους και Ναυπλίου Λέοντα και σήμερα έχει 6 μοναχές. Το καθολικό της μονής χτίσθηκε το 1149, είναι πρότυπο βυζαντινής τέχνης και όπως λέγει και ο Γάλλος βυζαντινολόγος Κάρολος Ντηλ, είναι «το ωραιότερο της δευτέρας χιλιετηρίδας». Είναι τετρακιόνος ναός με ελαφρό τρούλο και έχει κτισθεί με λαξευτούς πώρινους ισοδομικους λίθους.
Η Μονή επί Φραγκοκρατίας (1212-1389) έλαβε ειδικά προνόμια από το Λατίνο επίσκοπο Άργους Σεκούνδο Νάνι, παρέμεινε σε χέρια Ελλήνων Ορθοδόξων μοναχών και επί Ενετοκρατίας (1835-1540), κατά δε την επόμενη Τουρκοκρατία παρεχωρήθη με πράξη του νοταρίου (συμβολαιογράφου) Ναυπλίου (1679) στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, ως μετόχιο του Πανάγιου Τάφου.
Παρέμεινε πνευματικό κέντρο της περιοχής και προσφιλής τόπος διαμονής λογίων ανδρών – αντιγραφέων χειρογράφων. Κλείνοντας εδώ τη σύντομη αυτή επίσκεψη στις εκκλησίες του Ναυπλίου, επισημαίνουμε τη μεγάλη ηθική αξία και σημασία που είχαν για το ντόπιο πληθυσμό οι νησίδες αυτές της ελληνικότητας και της ορθοδοξίας και της συνεπακόλουθης ψυχικής ανάτασης, μέσα στις αντιξοότητες της πολυκύμαντης Ναυπλιακής ιστορίας
.
