Μεταξύ του βράχου του Παλαμηδίου και της βραχώδους χερσονησίδας της Ακροναυπλίας βρίσκεται η ιστορική παραλία Αρβανιτιά. Είναι η πιο κοντινή παραλία στην πόλη του Ναυπλίου και έχει μήκος μόλις 200 μέτρα. Έχει βραβευτεί με γαλάζια σημαία λόγω των καθαρών νερών της, αλλά και της οργάνωσής της.
Το δρομάκι που οδηγεί στην ιστορική παραλία της Αρβανιτιάς, ονομάζεται από τους ντόπιους «ο γύρος της Αρβανιτιάς» και θεωρείται ένας από τους πιο ρομαντικούς περιπάτους στην περιοχή. Πίσω όμως από το όμορφο ακρογιάλι κρύβεται μια αιματηρή ιστορία.
Η εξόντωση των Αρβανιτών στην Πελοπόννησο Κατά τη δεκαετία του 1770 μετά τα Ορλωφικά, την αποτυχημένη επανάσταση των Ελλήνων κατά των Οθωμανών, η περιοχή κατοικούνταν από Τουρκαλβανούς. Σε αντίθεση με χιλιάδες Αρβανίτες που τάχθηκαν στον Αγώνα κατά του Οθωμανικού ζυγού στο πλευρό των Ελλήνων, ομάδες τουρκαλβανών που ήταν μουσουλμάνοι και είχαν οθωμανική συνείδηση, στράφηκαν κατά των Ελλήνων και λεηλατούσαν τα σπίτια και τις περιουσίες τους. Στο στόχαστρό τους όμως, βρέθηκαν και Τούρκοι της περιοχής. Οι συχνές επιδρομές τους, θορύβησαν τον σουλτάνο, ο οποίος έστειλε τον Οθωμανό ναύαρχο και πρώην πειρατή Χασάν Τσεζάερλη για να αποκαταστήσει την τάξη.
![]()
Ο περίφημος «γύρος της Αρβανιτιάς». Θεωρείται ένας από τους πιο ρομαντικούς περιπάτους στην περιοχή που οδηγεί στην παραλία. Το 1779 ο Χασάν Τσεζάερλης, γνωστός και ως Γαζή Χασάν πασάς, αναδιοργάνωσε τον οθωμανικό στόλο, γέμισε τις αποθήκες με πολεμοφόδια και έστησε στρατόπεδο με περίπου έξι χιλιάδες στρατιώτες κοντά στην περιοχή των Μύλων. Οι Τουρκαλβανοί όμως, ήταν περισσότεροι από 12 χιλιάδες.
Ο Τσεζάερλης έπρεπε να βρει περισσότερο στρατό. Ίσως ακούγεται παράδοξο αλλά ο ναύαρχος στράφηκε στους Έλληνες επαναστάτες για να τους αντιμετωπίσει. Ζήτησε από τους οπλαρχηγούς να τον προσκυνήσουν και να ριχτούν μαζί του στη μάχη κατά των Τουρκαλβανών. Οι περισσότεροι οπλαρχηγοί ακολούθησαν τη διαταγή του. Ο μόνος που αρνήθηκε ήταν ο Κωνσταντής Κολοκοτρώνης, ο πατέρας του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη. Του είπε όμως, ότι θα τον βοηθούσε να απαλλαγούν από τους μουσουλμάνους Αρβανίτες. Η Αρβανιτιά είναι η πιο κοντινή παραλία στην πόλη του Ναυπλίου και έχει μήκος μόλις 200 μέτρα. Έχει βραβευτεί με γαλάζια σημαία και είναι οργανωμένη.
![]()
Ο Τσεζάερλης με έξι χιλιάδες Τούρκους και τρεις χιλιάδες κλέφτες στο πλευρό του άρχισε την επιχείρηση. Ο Οθωμανός ναύαρχος μαζί με τον στόλο του πήγαν στο χωριό Στενό, ενώ ο Κολοκοτρώνης κινήθηκε προς τα Τρίκορφα. Οι Αρβανίτες περικυκλώθηκαν και προσπάθησαν να ξεφύγουν. Περίπου τέσσερις χιλιάδες ξεχύθηκαν για να πολεμήσουν τον Κολοκοτρώνη και τους άνδρες του χωρίς όμως επιτυχία.
Ο Κολοκοτρώνης αντεπιτέθηκε σθεναρά και οι τουρκαλβανοί έπεσαν νεκροί. Κάθε προσπάθειά τους να αντισταθούν έπεφτε στο κενό. Φημολογείται ότι ο Γαζή Χασάν πασάς οδήγησε πέντε χιλιάδες Τουρκαλβανούς στο Παλαμήδι και τους έριξε στον γκρεμό. Ο όρμος έγινε κόκκινος από το αίμα των νεκρών. Γι αυτό από τότε το μέρος ονομάζεται Αρβανιτιά.
Η ιστορική παραλία της Αρβανιτιάς βρίσκεται μεταξύ του βράχου του Παλαμηδίου και της βραχώδους χερσονησίδας της Ακροναυπλίας Σύμφωνα με αναφορές, ο Τσεζαερλής ως σύμβολο της νίκης του δημιούργησε μια μεγάλη πυραμίδα από ασβέστη λίγο έξω από την Τρίπολη, στην οποία τοποθέτησε κεφάλια των αντιπάλων του. Αργότερα, έστειλε επιπλέον 120 κεφάλια στο Σουλτάνο, τα οποία ρίχτηκαν μπροστά από την Πύλη των Ανακτόρων. Από τους δώδεκα χιλιάδες Αρβανίτες επέζησαν μόνο 700, που κατέφυγαν στα βουνά για να γλιτώσουν.
Ο Κολοκοτρώνης τους κυνήγησε, αλλά κατάφεραν να φτάσουν στον Κορινθιακό και από κει να μεταβούν στην Στερεά Ελλάδα. Ακριβώς πάνω από την παραλία βρίσκονται και δυο ξενοδοχεία. Το ένα είναι το εγκαταλειμμένο και μισογκρεμισμένο Ξενία, που οι ντόπιοι ονομάζουν το «Φάντασμα του Ναυπλίου» Υπάρχει και μια άλλη εκδοχή της ονομασίας που λέει ότι η περιοχή ονομάστηκε έτσι, γιατί κατοικούσαν εκεί Αρβανίτες από τα χρόνια της Ενετοκρατίας.
Η πολιορκία και το τραγικό τέλος του Κωνσταντή Κολοκοτρώνη Παρά τη σημαντική βοήθεια του Κωνσταντή Κολοκοτρώνη την εξόντωση των τουρκαλβανών, ο Τσεζάερλης δεν του συγχώρεσε ποτέ ότι αρνήθηκε να τον προσκυνήσει. Μετά το μακελειό της Αρβανιτιάς, ο Οθωμανός ναύαρχος άρχισε να καταδιώκει τον Κολοκοτρώνη. Πήγε στην Πόλη μάζεψε καράβια και δεκατέσσερις χιλιάδες στρατιώτες και μαζί με τον διερμηνέα του Οθωμανικού στόλου πήγαν στο Γύθειο για να τον εξοντώσουν.
Οι Τούρκοι πολιόρκησαν τον πύργο της Καστανίτσας, όπου βρισκόταν ο Κολοκοτρώνης με τους άνδρες του. Για δέκα μέρες κανόνια και περίπου 20 χιλιάδες τουφέκια έριχναν ασταμάτητα. Δίσταζαν όμως, να κάνουν έφοδο. Ο Κολοκοτρώνης και οι άνδρες τους αντιστέκονταν μέσα από τον πύργο μέχρι που τη νύχτα της 19ης Ιουλίου 1780 έκαναν έξοδο.
Ο σύντροφος του Κολοκοτρώνη, ο Παναγιώταρος πιάστηκε από τους Τούρκους και κατακρεουργήθηκε. Αφού τον έσφαξαν, διαμέλισαν το σώμα του. Κατά τη διάρκεια της μάχης, πληγώθηκε σοβαρά και ο Κολοκοτρώνης. Σε κρίσιμη κατάσταση κρύφτηκε στον λόγγο για να γλιτώσει.
Ο πυρετός όμως, συνεχώς ανέβαινε και δεν είχε καθόλου νερό. Έτσι, αναγκάστηκε να βγει από την κρυψώνα του. Οι Τούρκοι τον εντόπισαν και τον αποτελείωσαν. Πέταξαν το κεφάλι του σε μια τρύπα και το σώμα του στον γκρεμό ανάμεσα στα χωριά Άρνα και Κοτσατίνα. Ο μαρτυρικός θάνατος του Κωνσταντή σημάδεψε τον γιο του τον Θοδωρή που λίγες δεκαετίες αργότερα πήρε εκδίκηση ως αρχιστράτηγος των επαναστατημένων Ελλήνων....
