Ν.Ε. ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ του ΚΚΕ
Επανήλθε και συζητιέται στη Βουλή το νομοσχέδιο της κυβέρνησης για τα ναρκωτικά. Πρόκειται για το ίδιο σχέδιο νόμου που είχε επιχειρηθεί να περάσει πριν από μερικούς μήνες υπό τον τίτλο «Κώδικας Ναρκωτικών», αλλά αποσύρθηκε κάτω από τις έντονες αντιδράσεις που προκάλεσε. Τώρα επανέρχεται, έχοντας υποστεί μια λείανση των πλέον αντιδραστικών αιχμηρών πλευρών του, αλλά διατηρώντας ακέραιη την ίδια φιλοσοφία.
Διαπνέεται από τη λογική του συμβιβασμού με το πρόβλημα των ναρκωτικών. Κι όταν η πολιτική για την αντιμετώπιση του προβλήματος ξεκινάει με αυτό το πνεύμα, το αποτέλεσμα θα είναι αναπόφευκτα η διάδοση της ναρκω-κουλτούρας. Αυτό δείχνει και η εμπειρία χωρών του εξωτερικού, αλλά και η πορεία του προβλήματος στη χώρα μας τουλάχιστον την τελευταία δεκαπενταετία.
Αν και στην αντιμετώπιση της κάνναβης το νέο νομοθέτημα είναι κάπως πιο αυστηρό από το προηγούμενο, διαπνέεται από την ίδια λογική και κάνει βήμα προς την κατεύθυνση της νομιμοποίησης. Ενα βήμα που προστίθεται στις φωνές της ναρκω-κουλτούρας που ακούγονται τα τελευταία χρόνια, στους ύμνους περί «ακίνδυνης κάνναβης» που ήδη έχουν οδηγήσει στην αύξηση των ποσοστών χρήσης. Κι ενώ γίνονται αυτά τα βήματα σε αντιδραστική κατεύθυνση, το νομοσχέδιο δεν περιλαμβάνει κανένα σοβαρό μέτρο για την ενίσχυση της πρόληψης και των στεγνών προγραμμάτων απεξάρτησης.
Οι δομές αυτές, που αποδεδειγμένα έχουν αποτελέσματα και παραδίδουν κάθε χρόνο στην κοινωνία νέους καθαρούς από κάθε εξάρτηση, στραγγαλίζονται από τις περικοπές στη χρηματοδότησή τους την ίδια στιγμή που τα αιτήματα για τις υπηρεσίες τους αυξάνονται σε όλη τη χώρα. Αντίστοιχα προβλήματα αντιμετωπίζουν και τα Κέντρα Πρόληψης: Αρκεί να σκεφτούμε ότι το 2009 - 2010 μόνο το 2% του μαθητικού πληθυσμού της χώρας ήρθε σε επαφή με κάποιο Κέντρο Πρόληψης. Αφήνουν, λοιπόν, τη νεολαία αθωράκιστη απέναντι στο πρόβλημα. Επιπλέον, ανοίγουν την πόρτα σε ιδιωτικούς φορείς να κερδοσκοπήσουν με τον ανθρώπινο πόνο, μπαίνοντας στον ευαίσθητο χώρο της πρόληψης και της απεξάρτησης.
Σ' ένα τέτοιο πλαίσιο, λοιπόν, οι εξαγγελίες ότι ρυθμίζονται θέματα που αφορούν την επιείκεια προς τον χρήστη είναι προσχηματικές και θέλουν να κρύψουν την αλήθεια που είναι η έλλειψη αποφασιστικών μέτρων για τη συνολική αντιμετώπιση του προβλήματος. Γιατί επιείκεια προς τον χρήστη δεν είναι μόνο η νομική αντιμετώπισή του (η οποία φυσικά και δεν πρέπει να ακολουθεί την κατασταλτική λογική που είχε το νομοθετικό πλαίσιο), αλλά κυρίως η οργανωμένη προσπάθεια της κοινωνίας να τον οδηγήσει να απαλλαγεί από την εξάρτηση.
Οταν, λοιπόν, από διάφορες πόλεις της χώρας υπάρχουν αιτήματα προς το ΚΕΘΕΑ να δημιουργήσει προγράμματα απεξάρτησης, αλλά το ΚΕΘΕΑ δεν μπορεί να ανταποκριθεί, γιατί δεν έχει τους απαιτούμενους πόρους, τι επιείκεια δείχνει η ασκούμενη πολιτική σ' αυτούς τους χρήστες, σ' αυτές τις πόλεις, σε όλους όσοι έχουν ανάγκη να στηριχτούν για να παλέψουν με το πρόβλημα; Να γιατί το ΚΚΕ λέει ότι οι όποιες θετικές διατάξεις υπάρχουν στο νομοσχέδιο ακυρώνονται από την έλλειψη ουσιαστικών μέτρων ενάντια στο πρόβλημα των ναρκωτικών. Να γιατί είναι επιτακτική ανάγκη η πάλη για επαρκείς υποδομές, δημόσιες και δωρεάν, για πρόληψη, θεραπεία, επανένταξη και παράλληλα, εξειδικευμένους δικαστές για τα ναρκωτικά και θέσπιση εναλλακτικών της ποινής μέτρων, που να οδηγούν στη θεραπεία και σε στεγνά προγράμματα.
Ν.Ε. ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ του ΚΚΕ
