Το «Νεράιδα» κατασκευάστηκε το 1939 και στην διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ταξίδεψε ως διασωστικό πλοίο. Το 1949 αγοράστηκε από τον Γιάννη Λάτση και δρομολογήθηκε στον Αργοσαρωνικό, όπου ταξίδεψε για περίπου 25 χρόνια. Το θρυλικό πλοίο του Αργοσαρωνικού δρομολογήθηκε στην γραμμή Αίγινας, Μεθάνων, Πόρου, Ύδρας, Ερμιόνης, Σπετσών από τις 8 Ιουνίου 1950. Ταξίδευε ανελλιπώς από το 1950 μέχρι τις 15 Σεπτεμβρίου 1953 όποτε απεσύρθη για 6 μήνες για ορισμένες βασικές αλλαγές μηχανών από Φίατ σε ΜΑΝΝ. Στο πρώτο αυτό χρονικό διάστημα είχε δρομολογηθεί συχνά και στην γραμμή ‘Αστρους, Λεωνιδίου αλλά πολλές φορές στην γραμμή Κυπαρίσσου, Γέρακα και Μονεμβασιάς. Επανήλθε στην ακτοπλοΐα στις 20/6/1954 και συνέχισε να ταξιδεύει μέχρι το 1970 οπότε άρχισε να εκτελεί περισσότερο ημερήσιες κρουαζιέρες.
Αναγνωρίζοντας τη σημασία του πλοίου για το επιχειρηματικό του ξεκίνημα, ο Γιάννης Λάτσης και η οικογένειά του δεν έστειλαν ποτέ το «Νεράιδα» για διάλυση. Αντίθετα, το διατήρησαν παροπλισμένο στις λιμενικές εγκαταστάσεις της Ελευσίνας για περισσότερα από 30 χρόνια. Το «Νεράιδα» αγοράστηκε από τον Γιάννη Λάτση στο τέλος του 1949 και ήρθε να ενισχύσει την ακτοπλοϊκή του δραστηριότητα αλλά και να φέρει μια γεύση άνεσης και πολυτέλειας στη μέχρι τότε παραμελημένη ελληνική ακτοπλοΐα. Ταξίδεψε μαζί με τους επισκέπτες των νησιών του Αργοσαρωνικού για περίπου 25 χρόνια, αποτελώντας, όχι την πιο επικερδή, αλλά σίγουρα μία από τις πιο αγαπημένες δραστηριότητες του πλοιοκτήτη του.
Το 2007 μετά από την απόφαση, που λήφθηκε για τη μετατροπή του πλοίου σε «πλωτό μουσείο», η «Νεράιδα» μεταφέρθηκε στο Sibenik της Κροατίας, όπου έγινε η μετασκευή και μετατροπή του. Σήμερα, η «Νεράιδα» του καπετάν-Γιάννη αποτελεί μνημείο της ελληνικής ακτοπλοΐας, εντυπωσιακό δείγμα ανακατασκευής παλαιού σκαριού, αλλά και μουσείο της επιχειρηματικής πορείας του ιδιοκτήτη της. Σχετικές ανακοινώσεις έγιναν από τον κ Βαγγέλη Χρόνη, πρόεδρο του ΔΣ του Πλωτού Μουσείου Νεράιδα καθώς και από τον Δήμο Ερμιονίδας.
