ΟΙ ΛΑΔΑΔΕΣ* [Μ. ΓΕΝΙΤΣΑΡΗ] (Στίχοι - σύνθεση της Κατοχής).
«Όσοι πουλάνε ακριβά, οι παλιομασκαράδες,
θα τους κρεμάσουνε κι αυτούς, όπως τους δυο λαδάδες.
Που τους κρέμασαν και τους δυο ψηλά σε μια κολόνα
κι όσοι πέρναγαν από κει τους έφτυναν το πτώμα.
Προσέχτε οι υπόλοιποι, μην το περνάτ' αστεία,
γιατί θα σας κρεμάσουνε στην ίδια την πλατεία».
«Όσοι πουλάνε ακριβά, οι παλιομασκαράδες,
θα τους κρεμάσουνε κι αυτούς, όπως τους δυο λαδάδες.
Που τους κρέμασαν και τους δυο ψηλά σε μια κολόνα
κι όσοι πέρναγαν από κει τους έφτυναν το πτώμα.
Προσέχτε οι υπόλοιποι, μην το περνάτ' αστεία,
γιατί θα σας κρεμάσουνε στην ίδια την πλατεία».
*Αγραμμοφώνητο τότε. Πρώτη εκτέλεση το 1982, ερμηνευμένο από τους Μ. Γενίτσαρη - Χάρις Αλεξίου.
Μόνον κάποιος άσχετος με την αγορά ή ultra κομμουνιστής θα μπορούσε να σκεφτεί να καταργήσει την ατομική ιδιοκτησία. Γιατί αυτό θα συμβεί αν τελικά υιοθετούν οι απόψεις για τον τρόπο και την έκταση φορολόγησης της ακίνητης περιουσίας. Οι περισσότεροι θα προτιμήσουν να τους πάρει το σπίτι, το χωράφι, το μαγαζί το κράτος ή οι τράπεζες παρά να πληρώσουν τόσους φόρους. Εξάλλου, και να ήθελαν, είναι αμφίβολο πλέον αν...μπορούν, αφού τα χαράτσια πέφτουν το ένα μετά το άλλο, σαν το χαλάζι.
Καλά, δεν υπάρχει ένας σοβαρός άνθρωπος εκεί στο Σύνταγμα να πει στον Στουρνάρα ότι η κτηματαγορά είναι πεθαμένη; Δεν έχει ενημερώσει κανείς το οικονομικό επιτελείο πως αν γίνει κάποια πώληση αυτή γίνεται ακόμη και στο μισό της αντικειμενικής αξίας; Δεν γνωρίζουν ότι υπάρχουν περισσότερα και από 200.000 απούλητα διαμερίσματα; Δεν ρωτάνε την Τράπεζα της Ελλάδος να τους πει τι γίνεται με τα στεγαστικά δάνεια; Δεν έχουν φίλους, γνωστούς να μαθαίνουν τι γίνεται στην κοινωνία;
Έτσι νομοθετούν; Στον αέρα, και όποιον πάρει ο χάρος; Που ζουν; Εκτός κοινωνίας; Δεν έχουν ακούσει ότι η μεγαλύτερη απειλή του γονιού προς το παιδί είναι: «Κάτσε καλά, γιατί θα σου γράψω το σπίτι»; Δεν ξέρουν ότι υπάρχει δυσκολία να πληρωθούν δόσεις δανείων, λογαριασμοί οργανισμών κοινής ωφέλειας ή να καλυφθούν ακόμη και βασικές βιοτικές ανάγκες, και περιμένουν να βρεθούν χρήματα για να πληρωθούν φόροι για την πρώτη κατοικία, το πατρικό στο χωριό και το ξεροχώραφο -κληρονομιά απ’ τον παππού;
Δεν τους είπε κανείς ότι η αγορά έχει στεγνώσει, ότι στα εμπορικά, όταν δουν πελάτη να μπαίνει μέσα, έστω κι αν δεν αγοράσει, τον κερνάνε λεμονάδα και σικαλάκι και βάζουν να παίζει στη διαπασών το «συννεφιές, συννεφιές, όταν δεν σε βλέπω έχω ακεφιές», ότι τα μαγαζιά κλείνουν το ένα μετά το άλλο, ότι γονάτισαν ακόμη και οι φουρναραίοι; Αυτούς θέλουν επιβαρύνουν; Κι άλλο; Με ποιό σκοπό; Να τα κλείσουν; Και να τα κάνουν τι, αφού κανείς δεν αγοράζει, ειμή μόνον όσοι θέλουν να ξεπλύνουν χρήματα; Να τα έχουν κλειστά και να πληρώνουν και φόρο; Εκτός κι αν ο σκοπός είναι να γυρίσουμε στη Κατοχή, όταν οι μαυραγορίτες με ένα τενεκέ λάδι αγόραζαν ένα σπίτι ή ένα χωράφι. Μαυραγορίτες είναι ή οικονομικό επιτελείο; Στο σχολείο που πήγανε, δεν έμαθαν το: «ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος»;
Τι σόι οικονομική πολιτική είναι αυτή που λέει: «Μου λείπουν 2 δισ. από που να τα μαζέψω; Τους μισθωτούς τους ξεζούμισα, το ίδιο και τους συνταξιούχους. Από τους δημόσιους υπάλληλους δεν μπορώ να πάρω άλλα ούτε από αυτούς που είναι στο ενιαίο μισθολόγιο. Θα με κυνηγήσουν με τα ματσούκια. Από που λοιπόν να πάρω; Από αυτούς που έχουν σπίτι, οικόπεδο, μαγαζί, χωράφι». Είναι δυνατόν να έχεις βγει με το δρεπάνι, και όποιον έχει κάποιας μορφής ακίνητη περιουσία, να τον παίρνει ο χάρος;
Και καλά οι έχοντες μεγάλη ακίνητη περιουσία. Να πληρώσουν. Να πληρώσει όμως κι αυτός που το μόνο που έχει ή του έχει απομείνει είναι ένα κεραμίδι για να βάλει το κεφάλι του; Να πληρώσει η γιαγιά που παίρνει 600 ευρώ σύνταξη και έχει κι ένα διαμέρισμα, που της το άφησε εξασφάλιση για τα γεράματά της ο μακαρίτης ο άντρας της, για να συμπληρώνει το εισόδημά της; Να πληρώσει το παιδί που πέθαναν οι γονείς του στο χωριό και κληρονόμησε το πατρικό του; Στο οποίο, ειρήσθω εν παρόδω, είτε πάει μια φορά το χρόνο είτε προσπαθεί να το πουλήσει και δεν μπορεί είτε δεν έχει να το συντηρήσει και καταρρέει. Να πληρώσει το εγγόνι, που του έγραψε ένα χωράφι 10 στρέμματα, στο βουνό, με πουρνάρια, ο παππούς επειδή το αγαπούσε;
Γενική σκούπα και φαράσι. Είναι αυτό πολιτική; Χωρίς ή μηδαμινό αφορολόγητο όριο; Μήπως σκέφτονται, όπως προ λίγων μηνών, να αυξήσουν και τις αντικειμενικές αξίες; Ας το κάνουν για να γελάσουμε και λίγο. Εκτός κι αν το επόμενο έξυπνο μέτρο που θα σκεφτούν είναι να μπει φόρος και στο χαμόγελο. Αν και εδώ που τα λέμε αυτό πιο λογικό μου φαίνεται. «Πως χαμογελάς, όταν σου έχω πάρει τα πάντα; Άρα κάτι κρύβεις. Και επειδή τη φοροδιαφυγή δεν μπορώ να την πιάσω, πάρε ένα φόρο γέλιου για να μάθεις να μην κλέβεις ή να ειρωνεύεσαι το κράτος».
Ας σοβαρευτούν οι της κυβερνήσεως, και ας ψάξουν να βρουν άλλους τρόπους για να αυξήσουν τα έσοδα του κράτους. Τα δισ. που προϋπολογίζουν να μαζέψουν από το νέο φόρο στην ακίνητη περιουσία είναι σίγουρο πως δεν θα τα μαζέψουν. Κάποιοι που ακόμη έχουν κάποια χρήματα στην άκρη, και είναι νομοταγείς, θα καταβάλουν, έστω και με κόπο και γκρίνια, τις εισφορές, τα χαράτσια και τις δόσεις. Πολύ όμως φοβούμαι ότι οι περισσότεροι, αντί για φόρους, το μόνο που θα καταβάλουν, εύχομαι μόνο στις κάλπες, είναι η οργή τους. Για μια κυβέρνηση που εξελέγη με σύνθημα λιγότερους φόρους και φορολογεί ότι κινείται και ότι δεν κινείται.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Ακόμη και η Αλέκα Παπαρήγα, για να μην αδικούμε και τους κομμουνιστές, όταν λέει για κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας αναφέρεται στα μέσα παραγωγής και όχι στο σπίτι ή το χωράφι. Τελικά, αυτό που ούτε το ΚΚΕ δεν το σκέφτεται, μπορεί να το καταφέρουν οι …αδέξιοι Δεξιοί και οι συνοδοιπόροι τους.